'Łysa Śpiewaczka' Idź do strony 1, 2  Następny          Forum Pisarskie podziemie Strona Główna -> Dramat Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat   Autor Wiadomość Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Wto 16:13, 10 Paź 2006    Temat postu: 'Łysa Śpiewaczka' Jest to sztuka napisana przez Eugene Ionesco. Teatrs Absurdu. Przerobiony przeze mnie na potrzebny kółko teatralnego SCENA PIERWSZA: Scenografia: Wnętrze stylizowane na angielskie. Stół (najlepiej podłużny) 6-7 krzeseł. Wchodzi pan smith, siada na Krześle. (strój-okulary, kapcie, szlafrok. Rekwizyty-gazeta, fajka.) Na krześle obok pana smitha siada jego żona –pani smith. Strój – dowolny. Rekwizyty – skarpetki, które ceruje. PANI SMITH: szybkim „plotkarskim” tempem No patrzno. Już dziewiąta. Na kolacje co było? Zupa, ryba, ziemniaki. Pycha było. No nie? A to wszystko dlatego że mieszkamy w Londynie i nazywamy się Smith! Ha! Pan smith nie odrywa wzroku od gazety. Mlaska językiem, oblizuje wargi PANI SMITH: Ziemniaki były wyśmienite ze słoniną a zupa pasowała do koloru mojej sukienki. Chociaż kiedyś pasowała mi lepiej to i teraz pasowała, nie mnie a zupie. A zupa pasowała mnie Pan smith nie odrywa wzroku od gazety. Mlaska językiem, oblizuje wargi PANI SMITH: Mary dobrze ugotowała ziemniaki, nie sądzisz?? Pan smith nie odrywa wzroku od gazety. Mlaska językiem, oblizuje wargi PANI SMITH: Brakowało tylko kefiru. Kefir dobrze robi na żoładek, nerki, lazanie PAN SMITH: nie ma takiego narządu jak lazania... PANI SMITH: Tak mi powiedział doktor fon gateknienosze, który jest dobrym lekarzem. Wzbudza zaufanie. Ty wiesz co-on nigdy nie zapisze lekarstw jeżeli najpierw nie przetestuje ich na sobie PAN SMITH: Jak królik. PANI SMITH: aj co ty tam wiesz?! Zanim zoperował Parkera sam poddał się tej operacji chociaż nie był chory. PAN SMITH: no to tak jak mówie – królik. Ale jak to się stało że fon gateknienosze przeżył, a parker umarł?? PANI SMITH: To proste-u doktora operacja się powiodła, a u parkera nie. Chwila ciszy PAN SMITH: cały czas patrząc dalej w gazetę Jedna rzecz która spędza mi sen z powiek. Zastanawia mnie czemu zawsze podają wiek osób zmarłych, a nigdy noworodków. Toż to dyskryminacja. Gdybym był takim noworodkiem od razu wytoczyłbym sprawę PANI SMITH: Szczerze?? Nigdy o tym nie myślałam. PAN SMITH: Jesteś taka interesowna PANI SMITH: nie jestem mężczyzną, żeby być interesowna PAN SMITH: aaaa dobra tam. Tu pisze że Jan Maria umarł. PANI SMITH : Ojej! Kiedyż ten biedak umarł PAN SMITH : Biedak? Ty wiesz ile on napisał w zeznaniu podatkowym. Poza tym dziwi mnie czemu przybierasz taki zdziwiony wyraz twarzy. Przecież dobrze o tym wiesz. Wiesz że umarł 2 lata temu. A 1,5 roku temu byliśmy na jego pogrzebie PANI SMITH: Więc czemu ty się zdziwiłeś czytając o tym w gazecie?? PAN SMITH: Nie piszą o tym w gazecie. Już 3 lata temu mówiono o jego śmierci. Tak mi się przypomniało jakoś.Już od czterech lat nie żył a był ciągle ciepły. Prawdziwy żywy trup. PANI SMITH: Biedna Jan Maria... PAN SMITH: Pewnie chciałaś powiedzieć biedNY Jan Maria... PANI SMITH: nie no-miałam na mysli jego żonę. Nazywała się tak jak on-Jan Maria. Ze względu na to cięzko było ich odróżnić gdy byli razem-obok siebie. Dopiero po jego śmierci zaczeto ich rozróżniać-chociaż niektórzy do dziś mylą ją z nieboszczykiem i składają kondolencje. Znasz ją? PAN SMITH: Tylko raz widziałem ją na pogrzebie Jana Marii PANI SMITH: Ja jej nigdy nie widziałam Ładna jakaś?? PAN SMITH: Rysy ma regularne, ale nie można powiedzieć żeby była ładna. Za gruba i za wysoka. Co prawda ma nieregularne rysy ale można powiedzieć o niej piękna. Tylko troche za chuda i za niska. Uczy śpiewu. PANI SMITH: A powiedz mi-kiedy oni się wreszcie pobiorą? PAN SMITH Jan Maria mówił że na wiosne, trzeba będzie kupić im prezent. PANI SMITH: Z nich to wielka rodzina. Ich wuj Jan Maria poślubił Ich teraźniejszą ciotkę Jan Marię która miała trzy córki i trzech synów. Zaraz – jak to oni się nazywali. Jan Maria, Jan Maria, Jan Maria. A chłopcy to jakieś takie rzadko spotykane imiona mieli.... Hmmm-Jaaaan Maria, Jan Maria...a ten najmłodszy....O wiem-Jan Maria! PAN SMITH: A potem...Pamiętasz śluby ich dzieci? Jedno wyszło za Jana Marię...drugie... PANI SMITH: a pamiętasz co im kupiliśmy?? PAN SMITH: Nie pamiętam, nie mogę odpowiadać na wszystkie twoje idiotyczne pytania PANI SMITH obrażona : Mówisz to żeby mnie upokorzyć!? PAN SMITH: Dobrze wiesz, że nie. PANI SMITH: Wszyscy jesteście tacy sami! Cały dzień papirocha z gęby nie wypuścicie albo się pudrujecie albo malujecie sobie wargi 50 razy!! PAN SMITH: Ale powiedz mi, co by było gdyby wszyscy mężczyźni robili to samo co kobiety?Pudrowali się, palili bez przerwy papierosy, malowali sobie usta? PANI SMITH: Guuuu....zik mnie to obchodzi. Jeśli chciałeś mi sprawić przykrość to ci się udało odrzuca od siebie skarpetki. Wstaje. PAN SMITH: Przecież wiesz że zartowałem. Chodźmy już spać. Ok.?? Schodzą ze sceny. [i/] SCENA DRUGA [i]Na scenę wchodzą Pani i Pani Smith (ubrani w garnitury, pani smith sukienka-na przyjęcie gości) i Mary-służaca. MARY: Jestem służącą. Spędziłam cudowne popłudnie. Byłam w kinie z facetem i widziałam film z kobietami. Potem poszliśmy pić wódke i mleko. PANI SMITH: Spodziewałam się że spędziłaś cudowne popułudnie poszłaś do kina z facetem i piliście wódke i mleko! MARY: Państwo Martin i Martin stoją przed drzwioami. Nie mieli odwagi wejść. PANI SMITH: ohh czekaliśmy na nich. Byliśmy głodni bo nic nie jedliśmy cały dzień. Nie powinnaś wychodzić MARY: Dostałam pozwolenie od pani PANI SMITH: To niechcący MARY: wybucha smiechem, potem płacze, usmiecha się Kupiłam sobie nocnik! PAN SMITH: idź otwórz drzwi naszym gościom. My idziemy jeszcze coś załatwić. Będziemy za chwilke! Wychodzą pierwszymi drzwiami. Drugie otwiera Mary tym samym wpuszczając Państwa Martin i Martin na scenę. cdn Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry memento Administrator Dołączył: 28 Wrz 2006 Posty: 2086 Przeczytał: 0 tematów Pomógł: 3 razy Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: ja mam wiedzieć Wysłany: Wto 16:26, 10 Paź 2006    Temat postu: lux duże poczucie humoru tylko pewnie takie też było w pierwowzorze. 5 dużo pozmieniałeś?? uwielbiam absurd:D Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Wto 16:48, 10 Paź 2006    Temat postu: wiesz, pierwowzór był bardziej abstrakcyjny. Tam nic nie miało ładu i składu i jednocześnie było spójne [rozumiesz o co chodzi ] a ja dołożyłem troche nowości i położyłem nieco większy nacisk na "fabułę" Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry memento Administrator Dołączył: 28 Wrz 2006 Posty: 2086 Przeczytał: 0 tematów Pomógł: 3 razy Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: ja mam wiedzieć Wysłany: Wto 16:58, 10 Paź 2006    Temat postu: aha spox:D czyli oryginalna wersja była mocna zakręcona:D Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Wto 17:15, 10 Paź 2006    Temat postu: bardzo. dlatego m.in ją 'przerobiłem' a innym powodem, że to była moja pierwsza taka próba i chciałem sie na czymś oprzeć żeby prościej było. w tym roku scenariusz jest całkowicie majne;) Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry kelk Dołączył: 29 Wrz 2006 Posty: 397 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Śro 15:17, 11 Paź 2006    Temat postu: heh ciekawe, ekscentryczne, fajne. 5. Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Yan Moderator Dołączył: 29 Wrz 2006 Posty: 665 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Olkusz/Kraków/8 krąg Wysłany: Śro 17:31, 11 Paź 2006    Temat postu: Latający cyrk Montego Pythona xD Swietne Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Śro 17:36, 11 Paź 2006    Temat postu: dziś ciąg dalszy czyli scena trzecia i czwarta SCENA TRZECIA Ci sami. Bez Mary Pani i pan Martin oraz Pani i pan Martin siadają naprzeciw siebie nic do siebie nie mówiąc. Uśmiechają się niesmiało. PAN MARTIN 1: Wybaczy pani, proszę pani, ale wydaje mi się że już panią gdzieś spotkałem. PANI MARTIN 2: Myli się pan PANI MARTIN 1: On mówił do mnie. Zwraca się do Pana Martin 1 Mnie też się wydaje że pana znam PAN MARTIN 1: Chyba widziałem panią w Manchesterze... PANI MARTIN 2: Całkiem możliwe PANI MARTIN 1: Poraz pierwszy powtarzam że mówił do mnie. Tym razem zwraca się do pana Martin 2 To możliwe bo tam się urodziłam. Ale nie pamiętam pana. PAN MARTIN 2: To mozliwe bo to nie ja panią tam widziałem. PANI MARTIN1: tragiczne PANI MARTIN 2: okrutne PAN MARTIN 1 : uściślijmy. Widziałem panią w manchesterze. W pociągu. Czy nie mieliśmy tego samego przedziału? PANI MARTIN1 : Myli się pan. Nie widział mnie pan w manchesterze, bo tam nie mieszkam, a przyjechałam tu autobusem. Ale możliwe że mógł mnie pan widzieć w Manchestrze, gdzie mieszkam od 5 roku życia. Możliwe też że spotkalismy w pociągu, którym tu przyjechałam. PAN MARTIN2: Co za zbieg okoliczności. Zwraca się do pani martin2 Ja mam podobnie. Widziałem panią w Manchesterze i w pociągu. PANI MARTIN2: To całkiem możliwe, bo przyjechałam tu z Londynu. Możliwe dlatego że jechałam tu aż z Manchesteru! PANI MARTIN I PANI MARTIN2 RAZEM : Donald to Ty!! PAN MARTIN I PAN MARTIN 2 RAZEM: Elżbieta to Ty!!! Zasypiają w wzajemnych objęciach. Mary na palcach podchodzi bliżej krańca sceny-zwraca się do publiczności. SCENA CZWARTA MARY: Elka i Donald są teraz zbyt szczęsliwi, aby mnie usłyszeć. Więc mogę państwu coś wyjaśnić. Elżbieta to nie Elżbieta, a Donald to nie Donald. Z kolei Elżbieta to nie Elżbieta, a Donald to nie Donald. Oto dówód. Elżbieta nie mogła mieszkać w Manchesterze, ponieważ na jeden Manchester może przypadac tylko jedna Elżbieta. Dlatego też druga Elżbieta nie będąca tą pierwszą mnieszkała a pierwsza nie. Tak samo jest z Donaldami, ale z nimi jest inaczej. Bo niby tak samo, ale odwrotnie. Co oznacza że się źle dopasowali. Nie rozumiecie? To logiczne. Więc nie mieszajmy się w cudze sprawy. Robi kilka kroków w stronę drzwi, potem wraca i mówi do publiczności A tak naprawde, to ja nazywam się Sherlock Holmes! Wychodzi cdn Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Yan Moderator Dołączył: 29 Wrz 2006 Posty: 665 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Olkusz/Kraków/8 krąg Wysłany: Śro 17:47, 11 Paź 2006    Temat postu: Jejć, a myślałem że moda na sukces jest zawiła xD Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Sob 9:27, 14 Paź 2006    Temat postu: SCENA PIĄTA Państwo Smith wracają z prawej, tak samo ubrani jak przedtem.Wraz z nimi wchodzi mary , na tacy przynosi filiżanki na talerzykach i łyżeczki. (po 4) PANI SMITH: Dobry wieczer tawarysze! PAN SMITH: eee...przyjaciele!! Cała czwórka się budzi. Pani Martin2 i Pan Martin 2 schodzą ze sceny rzucając hasła typu „my tu jeszcze wrócimy” , „dowidzenia” , „lalala” PANI SMITH: Wybaczcie że kazaliśmy Wam tak długo czekać-chceliśmy was dobrze i godnie przyjąć dlategoteż poszliśmy się przebrać w odswiętne stroje... PAN SMITH: Nie jedliśmy nic przez cały dzień. Czekamy na was od 4 godzin-czemu was tak długo nie było?!?! Państwo Smith siadają naprzeciwko Martinów. Martinowie czują się nieswojo dlatego na początku rozmowa toczy się wolno, a słowa cięzko przychodzą na język. W miare czasu ‘’języki się rozluźniają’’ PAN MARTIN: hmmm.... PAN SMITH: tak tak, oczywiście że tak PANI MARTIN: to może ja tak mówiąc to bierze talerzyk i ‘’przelewa’’ z niego ‘’ kawe’’ do filiżanki PANI SMITH: bardzo... bardzo PAN MARTIN: tak tak nie nie-to oczywiście że tak PANI MARTIN: kochana-ja nie wiem.. nie.. nie wiem... PANI SMITH: ale wiesz, musze ci powiedzieć, że nie wiesz-nie w ogóle PAN SMITH: dobrze , że nie ma przeciągu.. <wzdycha> PAN MARTIN: smutno panu? PANI SMITH: nie-on się tylko zesrywa z nudów... PANI MARTIN: Chociaż w tym wieku nie powinien pan tak robić, to rozumiem pana...serce zawsze pozostaje młode Cisza PANI SMITH: Hmmm-dużo podróżujecie. Nie macie nic do opowiadania? PANI MARTIN: to może ja. Byłam dziś świadkiem rzeczy, która zdarza się bardzo rzadko... prawie wcale rzekłabym bez przekory. Poszłam do miasta kupić warzywa, które ciągle drożeją. Patrze a tam stał taki młody pan. PAN SMITH: co robił ten pan? PANI SMITH: Kochanie-nie przerywaj! PANI MARTIN: a nie nie, nie szkodzi... PAN MARTIN: bardzo... bardzo... PANI MARTIN: No więc...stał tam taki młody pan... patrze patrze patrze, a on co? RESZTA RAZEM: a on co? PANI MARTIN: a on klęka! RESZTA RAZEM: yyy RETY! PANI MARTIN: No i on kleka.... ja patrze co on ma zamiar zrobić, a on... a on... a on zaczął sobie zawiązywać sznurowadła! PANI SMITH: Toż to niesłychane! Gdzybym tego nie usłyszałą z pani ust, to bym pani nie uwierzyła! PAN MARTIN: Dlaczego nie? Przecież widuje się niezwyklejsze rzeczy. Ja na ten przykład jadę dziś pociągiem jadę, jadę, jadę, a naprzeciwko mnie jedzie młody mężczyna, jedzie, jedzie i ja jadę on jedzie i on co? No czytał gazete! PANI SMITH: to na pewno był ten sam!! Nagle rozmowę przerywa dzwonek/pukanie* do drzwi (niepotrzebne skreślić) PAN SMITH: Słyszysz? Ktoś dzwoni! PANI SMITH: Pójdę zobaczyć kto to idzie, otwiera drzwi, za którymi nikogo nie ma. Wraca na miejsce Nikogo nie ma. Dzwonek/pukanie * PAN SMITH: Słyszysz? Ktoś dzwoni! PANI SMITH: Pójdę zobaczyć kto to idzie, otwiera drzwi, za którymi nikogo nie ma. Wraca na miejsce Nikogo nie ma. Dzwonek/pukanie * PAN SMITH: Słyszysz? Ktoś dzwoni! PANI SMITH: nie będę więcej otwierać!! PAN SMITH: Ale przecież za tymi drzwiami ktoś stoi. Ktoś kto ma nadzieje że wysłuchamy jego wołania-jego symbolicznego wołania jakim jest pukanie/dzwonek * że nareszcie ktoś go wy... PANI SMITH: Wystarczy! Za pierwszym razem nie było nikogo, za drugim też nie. Dlaczego więc myślisz, że ktoś tam będzie?! PAN MARTIN: Myśle że on tak sądzi, bo ktoś dzwonił. PANI MARTIN: To nie jest żaden dowód! PAN MARTIN: Jak to nie jest? Przecież jak dzwoni dzwonek to ktoś musi stac pod drzwiami i czekać na ich otwarcie. PANI SMITH: Widzicie jednak że nie zawsze! PAN SMITH: Oh! Skończmy tę bezsensowną dyskusje! PANI SMITH: No dobrze pójde otworzyć dzwonek PANI SMITH: NIGDY WIĘCEJ NIE KAŻ MI IŚC OTWIERAĆ DRZWI! KIEDY DZWONI DZOWNEK TO OZNACZA ŻE NIKOGO ZA NIMI NIE MA!!! PANI MARTIN: Dokładnie PAN MARTIN: To nie jest takie pewne! PANI SMITH: Oni są tacy uparci! Nie będę wstawała na darmo! Chcesz to sam idź i otwórz! PAN SMITH: Z miłą chęcią! Wstaje i idzie do drzwi. Otwiera, a na scenę wchodzi kapitan straży pożarnej. SCENA SZÓSTA STRAŻAK: Dzień dobry! Pani smith zdziwiona i zdenerwowana, zarazem, nie odpowiada. Co się stało droga pani? Niech mi pani opowie, proszę... PANI SMITH: No dobrze-trochę się wstydzę, ale przecież jak strażak to i spowiednik! Pokłóciłam się z mężem, bo on twierdził, że jak słychać pukanie do drzwi to ktoś za nimi stoi. Ja zaś sądze że kiedy słychac pukanie za drzwiami nikogo nie ma! PAN SMITH: No przecież ja miałem rację! Pukanie, otwieram i wszedł ten oto tu obecny kpt straży pożarnej! PANI MARTIN: Ale dopiero za czwartym razem! A to się nie liczy! PANI SMITH: Własnie! Do trzech razy sztuka! PAN SMITH: Panie strażaku, może ja zadam panu parę pytań. Gdzie pan był 26 kwietnia 2005 roku? I co pan jadł na śniadanie bo troche ...eee.... PANI SMITH: Daj spokój-nie o to chciałeś zapytać! PAN MARTIN: Skąd pani może, przepraszam, wiedzieć co chciał powiedzieć? PAN SMITH: DOŚĆ! Moja żona ma rację-chciałem zapytać o coś innego... ale z ta kolacją.. Pani Smith nadeptuje stopę Pana Smitha ała!!! To znaczy-kiedy pan zapukał i ja otworzyłem to pan tam był, prawda? STRAŻAK: Owszem. PAN SMITH: I pukał pan żeby mu otworzono-racja? STRAŻAK: Tak-to prawda. PANI SMITH: Kto był piątym kołem u wozu? Kto przeszkadzał w otworzeniu drzwi? Głosujcie na najsłabsze ogniwo! PAN SMITH: Postanowiłem zagłosowac... AAA nie czas na pierdoły-Więc przyznaje mi pan racje? STRAŻAK: przynaje. PAN MARTIN: A kiedy zapukano po raz pierwszy to był Pan?? STRAŻAK: nie to nie byłem ja. PANI SMITH: ha! Mówiłam, że jak słychać pukanie to nikogo nie ma! MÓWIŁAM PAN SMITH: To co tu robi ten oto człowiek?? STRAŻAK: Może ja was pogodze. To jest tak, że czasami jak ktoś słychać pukanie to ktoś jest , a czasami nie ma nikogo. PANI MARTIN: No to logiczne! PAN MARTIN: Może wobec tego się pan rozgości...zostanie z nami? Co? Prosimy! STRAŻAK: W zasadzie nie mam czasu. Powinienem iśc na ważne zebranie... Chocaiż tak bardzo chciałbym zdjąc hełm, nie mogę usiąść siada i nie ściaga hełmu Jestem tu służbowo PANI SMITH: Służbowo? Proszę, niech pan mówi... STRAŻAK: No dobrze-czy tu się przypadkiem nic nie pali? Pytam, bo mam rozkaz gaszenia wszystkich pożarów w mieście... PANI SMITH: To może ja pójde sprawdzić wychodzi PAN SMITH: węszy chwilę Czuję, że nic nie czuje... Tzn czuję pański obia... W tym momencie wpada pani smith i przerywa panu smith okrzykiem „NIC SIĘ NIE PALI!!! NIC A NIC!!!!” PANI SMITH:.... ale uprzedzę pana gdyby coś się miało zapalić! PAN MARTIN: Bo u nas to jest tak. Zboże jest, cukier jest, nawet powodzie. Ale z pożarem ciężko... Wszystko sprowadzamy z zagranicy, a na pożary nałożone są wysokie cła i wie pan... STRAŻAK: Ano wiem... wiem. Smutna prawda Chwila ciszy PAN SMITH: Widzę, że się panu nie śpieszy, więc może pan jeszcze zostanie troche u nas, co? STRAŻAK: No dobrze... Może chcecie usłyszeć parę dowcipów?? WSZYSCY: taaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak!!! To jest to! STRAŻAK: Dobrze. Opowiem wam parę. Ale musicie pamietać, że każdy dowcip który opowiada strażak to historia z prawdziwego zdarzenia.... Zacznę więc, od tego mi się przydarzyło nie dawno chrząka... A więc UWAGA....: kombinierki WSZYSCY: po chwili „zawieszenia” Aaaaa to dobre. !!! Skąd pan to zna? Ja bym w życiu na to nie wpadł (ITP.) STRAŻAK: To może następny. Pewnego dnia kogut chciał udawać psa. Ale nie miał szczęscia ponieważ rozpoznano o natychmiast... PAN MARTIN: Natomiast pies udający koguta do dziś dnia nie został rozpoznany... STRAŻAK: O! Znacie to?? PANI MARTIN: Ta historia obiegła wszystkie gazety! Nawet aFekt. PAN SMITH: w aFekcie była pierwsza... PAN MARTIN: tak, bo to oni ją wymyślili!! PAN SMITH: To może teraz ja! Słuchajcie: „Latynos” Kiedyś żył pewnien Latynos urodzony w Polsce, pochodzenia berlińskiego, którego ojciec był Chińczykiem, a matka eskimoską, i na którego wołano indianin bo miał jedną parę oczu. A potem spadły mi gacie! STRAŻAK: A to dobre!!! Nigdy tego nie słyszałem!! Musze to zapisać po czym wyciąga notesik i coś szybko notuje. PAN MARTIN: Ja się pogubiłem w momencie gdy pan powiedział „latynos”. Może pan powtórzyc? STRAŻAK: No to beze mnie bo ja musze już iść. Chociaż która godzina? PANI SMITH: Nie wiem, bo nie mamy w domu zegara! cdn Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry memento Administrator Dołączył: 28 Wrz 2006 Posty: 2086 Przeczytał: 0 tematów Pomógł: 3 razy Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: ja mam wiedzieć Wysłany: Nie 20:18, 15 Paź 2006    Temat postu: absurd rządzi:P Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Gość Wysłany: Śro 19:45, 18 Paź 2006    Temat postu: haaa...to było boskie :)...pamietam jak ksiądz polewal :)... nie dziwie mu sie wtedy nam to najlepiej wyszło :) ''DO DOMU'' to był tekst roku...nie ma go w scenariuszu...to wyszło tak samo z siebie :) Zobaczymy jak nam teraz pójdzie :) Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Wto 15:04, 31 Paź 2006    Temat postu: sorki że mnie nie było tyle czasu, ale czas, a raczej jego brak często jest uciążliwy. no, ale obiecuje poprawe a dziś osoatni fragment sztuki, czyli zakończenie ----------------------------- SCENA SIÓDMA Ci sami + mary-służąca. MARY: Proszę pani, proszę pana. Przepraszam, że tu weszłam. Wiem zachowałam się karygodnie uderza się dłonią w twarz. Ale....ale ja też bym chciała opowiedzieć jakąś anegdotkę.. PAN MARTIN: Zdaje się, że służąca naszych przyjaciół zwariowała. Ona też chce opowiedzieć anegdotkę! STRAŻAK: Za kogo ona się ma?! Spogląda na nią OH!!! PANI SMITH: jesteś naprawde nie na miejscu?! Gdzie ty się pchasz?! MARY: Niemożliwe! TUTAJ?!?! STRAŻAK: Ale to ona! Nie może być. PAN SMITH: Co się stało? O co chodzi?? Znacie się? STRAŻAK: No pewnie i to jak! Mary rzuca się strażakowi na szyję MARY: Jak to dobrze znów Cię widzieć!!! PANI SMITH: Tego już za wiele! U nas? W domu? Feeee! To nie wypada MARY: Ugasiłam jego pierwsze ognie. Chciałabym państwu o tym opowiedzieć. PAN SMITH: Moja mała Mary. Idź sobie do kuchani i czytaj swoje poematy przed lustrem! PAN MARTIN: Ja też czytam swoje poematy w kuchni przed lustrem , a wcale nie jestem służacą. Popatrz! A wczoraj był szlafrok! MARY: To opowiem państwu jeden malutki wierszyk. To poemat „ogien” na cześć kapitana straży pożarnej. Ogień. Ogień idzie. Ogień idzie i się pali. Ogień idzie i się pali jasnym płomieniem. Pożoga. STRAŻAK: To dla mnie? Piękne! Państwo Smith wypychają Mary z pokoju SCENA ÓSMA Ci sami prócz mary PANI MARTIN: To takie piękne, że aż mnie ciarki przeszły. STRAŻAK: Mną to wstrząsnęło. A ta dynamika w ostatnim wersie! Ale już czas na mnie. Dokładnie za trzy kwadranse i 2 kwadranse mam pożar na drugim końcu miasta. PAN MARTIN: Dziękujemy że pan nas zabawiał przez ten czas. STRAŻAK: Taaa... Skierowuje się ku wyjściu. Nagle zatrzymuje się. Apropos, co z łysą śpiewaczką?? CHWILA CISZY PANI SMITH: Ciągle tak samo się czesze. PAN MARTIN: Wszystkiego najlepszego! Solidnego pożaru! STRAŻAK: Dziękuje i... nawzajem!! Strażak wychodzi. Wszyscy odprowadzają go, potem wracają na miejsca Koniec Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry memento Administrator Dołączył: 28 Wrz 2006 Posty: 2086 Przeczytał: 0 tematów Pomógł: 3 razy Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: ja mam wiedzieć Wysłany: Wto 15:16, 31 Paź 2006    Temat postu: świetne:D apropos co z łysą śpiewaczką? Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Pav-el Dołączył: 10 Paź 2006 Posty: 10 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5 Wysłany: Czw 17:39, 02 Lis 2006    Temat postu: to trzeba było zobaczyć ;D bo grali to świetnie, no i na scenie pojawiło się kilka rzeczy których w scenariuszu nie było Post został pochwalony 0 razy Powrót do góry Wyświetl posty z ostatnich: Wszystkie Posty1 Dzień7 Dni2 Tygodnie1 Miesiąc3 Miesiące6 Miesięcy1 Rok Najpierw StarszeNajpierw Nowsze         Forum Pisarskie podziemie Strona Główna -> Dramat Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2  Następny Strona 1 z 2   Skocz do: Wybierz forum Sprawy Administracyjne----------------Sprawy AdministracyjneInformator KulturalnyDekalog UżytkownikaPrzedstaw sięEpikaLirykaDramatWydarzeniaRozrywkaTo już byłoForaRóżności Nasza twórczość----------------WierszeKsiążkiOpowiadaniaDramatPublicystykaInneArchiwum Twórczość Wydana----------------PoezjaProzaDramat Debaty----------------"Poetae nascuntur, oratores fiunt""Laus alit artes""Parcere personis, dicere de vitiis""De omnibus dubitandum est" Ogólne----------------Hyde parkLinkownia  Nie możesz pisać nowych tematów Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1 Regulamin Na skróty:Sprawy AdministracyjneNasza twórczośćTwórczość WydanaDebatyOgólneLirykaArchiwumOpowiadaniaHyde parkWierszeRóżnościKsiążki"De omnibus dubitandum est""Parcere personis, dicere de vitiis"InneEpikaPublicystyka"Poetae nascuntur, oratores fiunt""Laus alit artes"Informator KulturalnyTo już byłoPoezjaDramatProzaLinkowniaForaRozrywkaDekalog UżytkownikaDramatDramat