Początek mojej książki

PheoniX

Zaniechałem pisania dalszej części opowiadania gdyż straciłem wątek za to teraz mam zamiar napisać coś dłuższego i chce to skończyć

mam nadzieje że wyjdzie z tego książka xP ale oceńcie sami jak wyszło Very Happy

Rozdział I
Misja

Enarion poderwał się nagle z łóżka. Przez chwile czuł się nieswojo, zagubiony jak małe, samotne dziecko w gęstej mgle, przez moment czuł się nawet obserwowany.
Wyjrzał za okno i spostrzegł, leniwie wytaczające się słońce, zza pasma gór Smukłych, do pracy na niebie. Po chwili, bezwładnie opadł na łóżko, pokryte atłasową pościelą i leżał tak parę minut. Przetarł rękami zaspane jeszcze oczy i ponownie usiadł na posłaniu. Ociągając się zsunął się z łóżka, ubrał się, po czym wyszedł z własnego pokoju do sali głównej karczmy, gdzie już było tłoczno i gwarno. Człowiek rozejrzał się po sali. Jednak wszystkie stoliki tawerny były pozajmowane, głównie przez ludzi i krasnali pracujących w okolicznej kopalni ebonu, materiału, który doskonale nadawał się do wykorzystania w walce. Do broni lub zbroi. Jest średnio ciężki, a jednak bardzo wytrzymały, ma zabarwienie lekko fioletowe i pięknie lśni w świetle księżyca, niestety broń, tak samo jak zbroja była piekielnie droga i nie każdego było stać na taki ekwipunek. Jednak nie Enariona. Z tego, co słyszał kupno surowego metalu jest bardziej opłacalne, ale nie każdy potrafi kuć ebon. To jeden z tych materiałów, które sprawiają najwięcej kłopotu nawet najbardziej wprawnym kowalom.
Jednaj w wiosce sąsiedniej, są najlepsi rzemieślnicy w Zjednoczonych Królestwach, więc kłopot może mu sprawić tylko transport surowca. Nie będzie go przecież tachał ze sobą, na swoim wierzchowcu, to w końcu ok. 35 kg ebonu, a na kupno wozu lub wynajem do tego tragarza może sporo kosztować. Postanowił jednak nie zaprzątać sobie na razie tym głowy.
- Co proponujesz zjeść??- zapytał Enarion dziewczynę za ladą.
- Hmm...- zastanowiła się dziewczyna- ...możesz spróbować jajecznice z boczkiem. Sama ją robiłam.-
- Brzmi smakowicie. Poproszę spora porcje.- powiedział, puszczając oko w kierunku dziewczyny, która nagle oblała się rumieńcem.
Usiadł na stołku przy barze i czekał na swoje śniadanie. Wtem za jego plecami ktoś trzasnął drzwiami karczmy, Enarion postanowił się nie obracać, bo po co....nikt nie znał jego miejsca pobytu, a poza tym kogo by to interesowało. W pewnej chwili pomyślał kogo, mogłoby to interesować.
- Enarionie!!!- krzyknął donośnym i mocnym głosem osobnik, który wszedł do lokalu, a natychmiast wszystkie rozmowy na sali ucichły.
Poznał ten głos. To głos Uthera, nadzorcy „polowania” na niego.
Enarion sięgnął z wolna do kieszeni, wymacał 3 monety położył je powoli na ladzie i zerwał się z miejsca. Na szczęście miał cały swój sprzęt przy sobie. Co prawda nie było tego wiele, ubrania i lekka zbroja, którą miał na sobie, pas z mieczem oraz sakiewka złota za pazuchą. Tylko jego wierzchowiec stał w stajni połączonej z karczmą, ale pewnie już kręcili się wokół niego podwładni Uthera. Wybiegł szybko na piętro. Wiedział że go nie zabiją, oni chcą go dorwać żywego, więc poszukał okna. Było po jego lewej. Słyszał już za sobą jak Uther, wbiega za nim po schodach, otwarł szybkim ruchem okno i wyskoczył na dach. Tam spostrzegł 5-7 ludzi w kolczugach...sługusów Uthera. Idąc szybko po dachu karczmy starał się przedostać w rejon stajni. „Może uda mi się zaskoczyć strażników jak wejdę tam górą, będzie mi potem łatwiej nawiać”
utworzył sobie na szybko plan w głowie.
Uchylił okno na piętrze stajni i cicho wślizgnął się do pomieszczenia. Rozejrzał się zachowawczo, na dole spostrzegł tylko jednego poplecznika, no i oczywiście chłopca stajennego, obaj stali przy jego dzielnym Nathanie.
Kasztanowy ogier, którego sierść lśniła opalizującym brązowym kolorem w porannych promieniach słońca, zarżał cichutko wyczuwając w okolicy obecność swojego pana. Powoli zaczął się zbliżać nad boks, w którym stał Nathan, był już nad swoim wierzchowcem, było to około dwóch i pół metra. „Już z wyższych wysokości skakałem.” pomyślał, po czym skoczył wprost na grzbiet rumaka, powalając pilnujących konia.
Wtem, nagle otwarły się szeroko drzwi stajni i wbiegło do środka piątka żołnierzy wraz z Utherem, który krzyczał- Nie uciekniesz mi tym razem!-
- To jeszcze zobaczymy.- odparł zawzięcie Enarion i krzyknął- Wio!-
- Nie pozwolić mu wyjechać z miasta!!! Róbcie co chcecie, macie go dorwać!!!-
Człowiek poczuł dziwne uczucie w żołądku. Takie jakiego jeszcze nigdy nie doświadczył, był to prawdopodobnie strach. „Nie poddam się bez walki.”
Wziął rozpęd i postanowił przebić się przez obstawę przy drzwiach, co całkowicie zaskoczyło ludzi Uthera.
Po raz kolejny mu się udało...ale pewnie to jeszcze nie koniec, dopóki nie wyjedzie z miasta, nadal potencjalnie może zostać złapany.

memento

Adawo

Jest kilka takich niedociągnięć wg. mnie ale fajną szybka akcją się zaczyna xD

PheoniX

ciesze się że się spodobało Very Happy

no memento masz racje to żeby nie powtarzać a nie wiedziałem co zrobić a tak zaznaczyłem chociaż jaką ma race Razz

Maestro

Troche pomarudzę.

memento

kelk

hmm pomijając błędy językowe, które już Ci zostały szczegółowo wytknięte zauważyłem eszcze kilka innych wad tego tekstu.

Po pierwsze imię bohatera. No mógłbyś wymyślić coś bardziej oryginalnego. Enarion to prawie jak Eragon.

Po drugie fabuła jest ekhm cieńka. Przede wszystkim motyw tawerny jest oklepany do granic przyzwoitości. (np. w moim starym opowiadaniu Elfie Opowieści xD)

Ale zdecydowaną zaletą jest język, pomimo usterek bardzo mi się podobał.

PheoniX

memento

Pheonix nie kłóć się, bo nie ma o co, twój język nie jest doskonały, a w jego opowieści jest dużo lepiej moim zdaniem:D Co do postaci i dialogów również potwierdzam, twój bohater to playboy jak już napisałem, a jego odzywki nie są zabawne czy luźne, ale żałosne. Jeśli tak zamierzasz reagować na krytykę to daleko nie zajdziesz, może by się przydało mniej zachwycać sobą a zacząć pracować nad błędami.

PheoniX

dobra już się słowem nie odezwę...tylko nie mów mi że tak reaguje na krytykę, jak by nie było zostałem całkowicie zmieszany z błotem i to tylko o to chodzi

ale będę pracował uświadomiliście mi parę rzeczy i za to dzięki
tylko czemu tak ostro??

memento

Właśnie się odezwałeś słowem, w dodatku z jakimiś aluzjami do mnie, Nie zostałeś zmieszany z błotem, tylko twoja "książka". Błędy zostały wypisane rzeczowo bez negatywnego nacechowania, ale Ty po prostu myślałeś że jesteś świetnym pisarzem i w tym tkwi problem.

Adawo

Nie no... bez obrażania mi tu proszę bo żal.pl

patka1054

MOIM ZDANIEM TWOJA KSIĄZKA JEST ZAJEBISTA I JA BYM NIC W NIEJ NIE ZMIENIAŁA MI SIE BARDZO PODOBA I POSTAC RÓWNIEŻ JEST BARDZO FAJNA TAJEMNICZA SKRYTA I I MA CHARAKTER TO LUBIE W KSIĄŻKACH PISZ DALEJ I SIE NIE PRZEJMUJ AZ TAK BARDZO CO MÓWIĄ INNI JA MYSLE ZE CI POPROSTU TROCHĘ ZAZDROSZCZĄ TALENTU OCZYWIŚĆIE BEZ URAZY Smile

Szaran1994

Fajne .... czekam na dalszy ciąg

Szaran1994

Musi być koniecznie