***

Yan

Przyszedł po mnie mój prywatny Śmierć
Zamknął okna
Zdmuchnął świece
I zanucił smutną piosenkę
O moim życiu

I w cieniu pokoju śpiewał
A śpiewał przepięknie
Opiewał między wierszami
Wersy życia o kolorach jesieni

Słuchałem płacząc
Bo piękne było to moje życie
I pełne przyjaciół, miłości
Dzieciństwa.

Pamiętasz nasze dzieciństwo Panie Śmierć ?

Było jedyne. Piękne. Nasze.
Tak cudowne w niewiedzy przyszłości.

Chwyć mnie za rękę Przyjacielu. Ukołysz do snu...

memento

Takie przesłodzone troszkę, ckliwe niby. Ale na pewnym poziomie, na wyższej półce.