Gwałt

Roxanna

Zlekceważona,
Odrzucona,
Zagubiona,
Sama.
Przez Ciebie nie znoszę słowa Mama.
Na Twych oczach mnie dotykał, Ty widziałaś...
I czemu Matko nie zareagowałaś?!
Nie wybaczę, nie potrafię choćbym chciała...
Moja Matka... mnie załamała!
Pozwoliła by jej córką zabawiał się ktoś,
Czy do wybaczenia jest takie coś?!
Boję się już ludzi Matko ja nie wierzę,
Ty mnie chyba nie kochasz szczerze!
Nie wiem, nie wiem i wiedzieć nie chcę...
Krwawi, zgwałcone moje serce...

OSA

Czy ja wiem..., nie wiem..., nie podoba mi się(negatywne nastawienie do takiej tematyki? <myśli>). Nie budzi we mnie tego co powinien.
Piąty wers wygląda tak jakby p. lir. zwracał się do gwałciciela, a nie do matki. Wiem, chodziło o to że nie stanęła w jej obronie, ale stosunki, doprowadzają do stanu macierzyństwa, więc można to odebrać na dwa sposoby. Nie jest tak jednoznaczny jakby tego wymagał temat. Zresztą trochę mi to przypomina teks piosenek HH. Bez urazy.

memento

Oj, jak nie cierpię takich wierszy. Fuj, proza stylizowana na wiersz przez podział na wersy i konstrukcje zdań. Rymy niesamowicie przeszkadzają, nadają miejscami śpiewności, a czasami wymuszają składnie barokową. To temat na reportaż, ale jeśli już wierszem, to nie w tym stylu.

Hexet

Tematyke mnie nie obchodzi, chociaż wiersz jest do bólu oczywisty.

Forma zaś, jest... Może i uschematyzowana umiejętnie, ale jest zupełnie nie pasująca do treści. Prosty stystem rytmiczno wersyfikacjyjny, też źle zastosowany (chociaż trzeba zwrócić uwagę, że nie każdy potrafi nim pisać).
Jednym słowem (przepraszam) brzmi to kiczowato.