Kwiaty i gwiazdy

memento

Czy widzisz, że niebo jest błękitne nie czarne?
Ja widzę gwiazdy te płomieniste i te marne.
Czekałem… proszę, niech jedna z nich spadnie,
Mam już życzenie, układałem je w dzień starannie.
Czy Ty naprawdę tego chcesz? Początek nocy,
Niebo ciemnieje, gwiazdy powoli nabierają mocy.
Sześć miliardów życzeń, dwa ciche westchnienia,
Sześć miliardów ludzi nie ma nic do powiedzenia.
Zostaw mnie w spokoju, chcę umierać w samotności,
Nie wypowiadaj życzeń, szukaj uciekającej wolności,
Zgaś światło, zaproś ciemność do swojego pokoju,
Wymawiaj życzenia, módl się, zostaw mnie w spokoju.
Nie kłam, że to coś dało prócz nadziei i zwątpienia.
Można prosić bogów o litość, to nic nie zmienia,
Trzeba stanąć pod gołym niebem na leśnej polanie,
Zebrać kwiaty i rzucić je na wiatr, usłyszysz wołanie
Tych co podobnie do ciebie śmiali się z losu,
Rzucali na wiatr stokrotki, róże i kwiaty lotosu
Rozweselając las, pocieszając drzewa wyschnięte.
Rzucaj kwiaty! Gwiazdy niech będą przeklęte!
Nie płacz nadszedł czas, gdy kwiaty powracają,
By odebrać zwycięstwo tym co nic nie mają,
A chcą napluć w twarz prawdzie niezmiennej,
Kwiatów jest mnóstwo gwiazdy nie ma ani jednej.

Yan

Swietny po prostu ! Z przyjemnością się czyta Wink

6

kelk

wiesz co? wpędzasz mnie w kompleksy. Chyba dam sobie spokój z tym pisaniem ;]

świetny wiersz. cóż mogę powiedzieć, 6 nic dodać nic ująć.

magdalea

powiem Ci , że nie tylko Ciebie, nie tylko.. mistrzz..; )-tylko nie popadaj w samozachwyt : P