Nowy dzień

Sorinn

Czytając wiersz na dole poprzedniej strony, przypomniało mi się, że 15 września tamtego roku na lekcji polskiego z nudów napisałam wiersz. Byłam wtedy w IV klasie, ale on niezwykle mnie rozbawił. Jest strasznie dziecinny, ale nie mogłam się powstrzymać... ;P Wybacznie.
Pozdrawiam!

Wstał nowy dzień,
Nowy ranek.
Wstały skrzypeczki
I fortepianek.
Wstało słoneczko,
Dzieci wciąż budzi,
Spieszą się ludzie
Do innych ludzi.
Tramwaj już słychać,
Gwarne rozmowy,
Do klasy spieszy
Nasz uczeń nowy.
A ja?
Czego mam się spodziewać tego dnia?
Szóstki, jedynki, historii nowej,
Nogi złamanej, a może zdrowej?
Nie wiem, zdecyduj sam, Boże,
Co mi przytrafić się dzisiaj może...

memento

Piekny wiersz sorrin, jako mała jeszcze dziewczynka, masz niesamowity talent, gdybyś miała około 17 lat jak ja powiedziałbym, że wiersz stylizowany na dziecinny i niezbyt udany, ale zważywszy na Twój wiek życzę dalszych sukcesów.

Hexet

Muszę zgodzić się z mementem. Jako jeszcze osoba (przepraszam, ale to prawda), nie do końca dojrzała emocjonalnie (dojrzewanie jeszcze przed Tobą), napisałaś świetny wiersz.

Yan

Powiem szczerze, jak na wiek (wtedy) 10 lat, to wierszyk wyśmienity Wink

Aż miło czasem coś tak lekkiego przeczytać Wink

OSA

A ja się nie wypowiem, jak reszta, bo nie zamierzam oceniać łagodnie czegoś tylko przez pryzmat tego ile masz lat, o czym, pomimo swojej prośby o "ostrą krytykę", wciąż wspominasz. Nie wiem w jakim celu. Wygląda to tak jakbyś chciała prosić, żeby ktoś Cię oceniał łagodnie, choć piszesz co innego. W ten sposób tylko przeczysz sama sobie i nie wydajesz się wiarygodna.

Wierszyk sam w sobie przejdzie, w domyśle: nie jest zły, lekki i prosty, nic nadzwyczjnego.