Żywot okrutny

autorka

Od niedawna uzależnienie to nic nowego.
Zdominowało świat, już nie wstydzi się tego.
Zdobywa coraz większą liczbę zwolenników,
zachowuje się jak lew w gronie przeciwników.
Samo uzależniło się od obecności ludzi.
Codziennie wstaje i od nowa do życia się budzi.
Nie można dostrzec jej końca, początku istnienia,
z dnia na dzień rośnie w siłe, odrzuca zwątpienia.
Spogląda na nas z góry, śmiejąc się okrutnie,
udając, że się kryje, zwodzi samorzutnie.
Jest jak rycerz, który ciągle woła o wygraną,
Choć pada na skronie, zdobywa ukochaną.
Podchodzi pod mury i fortece ludzkiego bycia.
Napiera na nie z siłą, wygrywa kielich życia,
Więc musisz wykazać się siłą, odwagą i męstwem,
by życie Twoje stało się Twym królestwem.
Bo jeśli pozwolisz by panowało nad Tobą,
możesz użalać się, że żyjesz nie będąc sobą.

autorka

Wiem, że końcówka słaba. ;]

memento

podoba mi się 5+ a końcówka nie taka najgorsza:P

Yan

Mi też sie podoba Wink

5

Adawo

A mnie się najpardziej podobo odwołanie do Grala i średniowiecza... Cały wiersz dość ciekawy.