Randka

niespokojna

Idę na Randkę. Tak,
przez zajebiście ogromne R.
Najwyraźniej to dlatego mam wilgotne i potargane
włosy.
Najwyraźniej to dlatego tusz smugami spływa mi
po policzkach,
po obojczykach.
Kurwa. Po dekoldzie. (dekoltach?)
Pada, dymi, szumi
w Głowie.
Idę, choć właściwie to jeszcze siedzę,
wzrokiem szukam obcasów w wszechogarniającym pokój
cholernym bałaganie.
Idę na Randkę. Książka z wiekami w tytule leży tuż obok,
i szklanka wody z cytryną na stoliku.
Kurwa. Idę. Już, biegnę!
Idę na Randkę z holocaustem,
przy okazji może nareszcie spełnię swe marzenie i
prześpię się z Hitlerem.

Wybaczcie, jutro mam zaliczenie z historii i wbijam sobie do główki różnorakie ciekawostki.

Alojzy.G.Cłopenowski

Podobało się. Krótkie, ale pełne humoru.