Szaleniec

Malleus

To będę się przypalał. Rozgrzanym żelazem. Mmmmm...

Akinari

Malleus

Wolisz się przypalać czy wypalać jakieś znaczki ?

Akinari

Malleus

Ano. Ach te pentagramy...

Malleus

Królik założył łapę na łapę i rzekł:
-Czy nie chciałbyś dołączyć do naszej organizacji ?
Moja twarz musiał w tej sekundzie przypominać koparkę która właśnie nabiera ziemie czy tam żwir,
gdyż królik nie powiedział nic więcej wyciągnął tylko paczkę mentolowych slimów i zapalił.
Zapaliłem i ja.
-Czy mogę powiedzieć "nie"? zapytałem.
-Tak. odpowiedział (nadal nie wiem jak królik może gadać albo palić.)
-No to nie.
-Dlaczego ? Pytaniem tym wytrącił mnie z równowagi. Nie widziałem dlaczego.
-Bo wciąż Jej szukam. Zdanie to wypowiedziałem automatycznie. Nawet nie myśląc.
-Myślisz synek że tu Ją znajdziesz ?
-Tu ? Czyli gdzie ? Byłem w szoku. Gadające zwierzęta to jedno. Ale palące ?
-Na równoległym Kazimierzu. Odpowiedział patrząc mi przy tym głęboko w oczy.
Aha. Równoległy Kazimierz. Spoko. Chyba prędzej zmienię się w kaktusa.
Hahahahaha...
O kurwa.
Patrzyłem jak moje ręce powoli stają się zielone.
-Masz co chciałeś synek. Powiedział jakoś tak niewyraźnie Królik.
Mam PRZESRANE !
Kurwakurwakurwakurwakurw...

[CDN]

Akinari

Malleus

Wiem. Chodził mi po głowie od tygodnia. Musiałem coś z nim zrobić.

Akinari

Malleus

...a ?
W tym momencie wszystko do okoła zmieniło się.
Wszystko było zamazane, tępe i za mało zielone.
Mój umysł popadł w otępiający stan pół-snu.
Wody.
Wody.
Słońca.
Wody.
Sekundy, nie, godziny, dłużej chyba, Dni ?
Raczej lata później królik odezwał się:
-Chyba już ci starczy.
I wtedy poczułem jak wszystko zielenieje , wyostrza i staje się wyrazistsze.
Niekoniecznie w tej kolejności.
-Czy będziesz dla nas pracował ? Zapytał się królik.
-Czy mogę powiedzieć "nie"? zapytałem.
-Tak. odpowiedział (nadal nie wiem jak królik może gadać albo palić.)
-No to nie.
-Dlaczego ? Królik wydał mi się zirytowany. Zapalił kolejnego papierosa. Więc i ja zapaliłem.
Od odpowiedzi wyratowała mnie kelnerka.
Podeszła i powiedziała:
-Kawa dla Pana.
-Dziękuję bardzo odpowiedziałem i szybkim ruchem sięgnąłem po ciastko.
Połknąłem je i z wyzywającym uśmiechem popatrzyłem na królika.
-Tym razem ci się udało synek.
-Ok. Przejdźmy do konkretów. Co będę miał jak zacznę dla was pracować ?
-Odzyskasz ją. Odzyskasz swoją normalność.

[CDN]

Malleus

Oniemiałem.
Zbaraniałem.
Oszalałem.
Skąd on wiedział że od prawie dziewiętnastu lat Jej poszukuje.
Gdy tylko wyjrzałem z łona matki wiedziałem że czegoś mi brakuje.
Jakiegoś kawałka duszy.
Tego odpowiedzialnego za rozmowy z znajomymi, towarzyskie spotkania i chęć ustatkowania ?
Czyżby ten pierdolony królik mnie obserwował ?
A może jest tylko wytworem mojego robaczywego mózgu ?
Normalność- brzmi to tak pięknie.
Tak... Normalnie ?
Marzenia.
-Co... Co mam zrobić ? Powiedziałem do Tego Pieprzonego Białego Królika.
-Musisz coś stworzyć, cokolwiek. Odpowiedział TPBK.
-Że co ? Zapytałem, zbliżającą moją żuchwę niebezpiecznie blisko stolika.
-Najlepiej napisz. Książkę ? Opowiadanie ? Wiersz ?
Do głowy przyszedł mi głupi wierszyk.

Jestem szalony.
To mój gest obronny.
Piję kawę
Zjadam strawę.
Palę fajki
I czasem zdejmę komuś majtki.

Hahahaha...
Głupie jak sałata.

[CDN]

Malleus

Napisz opowiadanie.
Tylko to kołatało mi się po głowie.
Napisz opowiadanie.
Kryminał ?
Horror ?
Fantazy ?
SF ?
Makabreska.
Prosta, szalona i piękna.
To będzie dobre.
Wszedłem do domu.
Koty martwe.
Prądu nie ma.
Jeszcze brudniej niż zwykle.
Wciąż nie mam odbicia.
Jestem szalony.
Odzyskam normalność.
Wygrzebuje maszynę do pisania.
"Człowieeku, przecież wiesz kto na niej pisał." kołata mi się po łbie.
Piszę.
Kończą się papierosy.
Nieważne.
Martwe koty nie gadają ale za to bardzo śmierdzą.
Nieważne.
Napiłbym się...
Takiego koniaczku, wódki czy jakiegoś innego alkoholu.
Nieważne.
Piszę.
Nigdy nie byłem dobry w pisaniu.
Ale to ma być cokolwiek.
Makabreska. Brzmi to tak pięknie.
Piszępiszępiszępiszękurwapiszę !
Czuje jak moje szaleństwo przelewa się na papier.
I zaczynam czuć jakiś zapach.
Kurz ?
Zgnilizna ?
Padlina ?
Tanie perfumy ?
Stary materiał ?
Tak.
Jedno wielkie, potężne "Tak".
Taktaktaktaktaktiktaktiktaktiktak.
Zegar i klawisze.
Skończyłem.
Kilkanaście-kilkadziesiąt stron.
Ładnie.
Wchodzę na stół, czując jak wypełnia mnie euforia.
Zapach jest teraz bardzo wyraźny.
Nadchodzi Ona.
Normalność.
Otwieram okno.
Krzyczę z całych sił.
Słyszę szelest.
To Ona.
To Królowa.
Normalność.
Odwracam się.
Idzie.
Kaczym chodem.
Brzydka.(właściwie nie brzydka tylko normalna.)
Stara jak świat.(Nie przesadzam!
W kiedyś- białej sukni.
Nie.
To nie może być normalność.
Taka zwykła i odpychająca.
Nie.
Przykucam jak pantera szykująca się do skoku.
Ona wyciąga rękę.
-Jeżeli tak ma wyglądać normalność... T wolę być szaleńcem. Mówię ochrypłym głosem.
I skaczę.
Do tyłu.
Przez okno.
Śmieję się.
Jest to śmiech szaleńca.
Patrzę w dół.
Jest tam TPBK.
I dziura.
Ciemna dziura w ziemi.
TPBK patrzy na srebrny zegarek-cebulę.
Dziura się zbliża,
Ha.
Haha.
Hahahahhahahahahah!
Zapaliłbym.

[Fin...?]

Trochę przed czasem. Ale to już koniec... Chyba.

Akinari

Malleus

Mi się tam podoba ^^. Jaki błąd ?

Akinari