W wirze zmysłów

Nidrax

Natarczywie rozbijająca się o powierzchnię okna kropla zagłuszyła otaczającą mnie ciszę, a jej bladoniebieski odgłos wypełnił cały pokój, wyrywając mą osobę z trzeźwego snu. Wstałem z łóżka, które odpowiedziało nieprzyjemnie brązowym skrzypnięciem.
Stawiając powoli kroki na zadziwiająco cierpkiej podłodze, podszedłem do szyby i spojrzałem na ulicę.
Ludzie na zewnątrz mijali się w pośpiechu, zlewając w różne plamy, zarówno te szeleszczące, jak i słonawe, a ja przyglądając się im, rozmyślałem nad tym, jak by to było, gdybym mógł dołączyć do tej gawiedzi — poczuć przyjemnie zielony wiatr, muskający moją twarz, zasmakować hipnotyzującej słodyczy ptasich treli i usłyszeć chłodny zgiełk miasta.
Jesienny liść spadł z drzewa, rozbłyskując tysiącami melodii. Sol zatańczył walca z bemolem, by po chwili zniknąć, pozostawiając za sobą duszną pustkę. Wydałem z siebie rude mruknięcie i wróciłem do kontemplowania ulicy. Małe dziewczynki biegały wesoło po basowych chodnikach, ścigając się razem z wiatrem.
Zbliżała się wreszcie długo oczekiwana chwila — właśnie o tej porze zwykła wracać do domu. Poczułem nieprzyjemnie żółty smak w ustach, przełknąłem powoli ślinę, kiedy ją ujrzałem — rytmicznowłosą piękność, rozglądającą się dookoła goryczkowatym wzrokiem. Jej zwiewne, harmoniczne ciało zdawało się płynąć po kostce brukowej.
Chciałbym choć raz móc się spotkać i opowiedzieć o moim świszczącym uczuciu, którym ją obdarzyłem, o gładkiej muzyce, która rozbrzmiewa w mojej głowie za każdym razem, gdy pojawia się w zasięgu wzroku.
Moje serce wypełniła czerwień, która chwilę potem ustąpiła zgrzytającej zębami rzeczywistości. Niestety, było to jedynie marzenie strawionego kalafiora, gdyż pozostawała niemożliwą ewentualność opuszczenia mojego domu. Westchnąłem sino i powróciłem na łóżko, starając się dostrzec ulotną melodię padającego deszczu. Wtem rozległ się szczęk zamka. Matka przyszła z pracy. Powitałem ją, po czym spytałem jak minął dzień.
– Całkiem przyjemnie, chociaż na dworze jest dziś okropnie zimno – usłyszałem w odpowiedzi.
Uśmiechnąłem się i opadłem na poduszkę, zastanawiając się, o co mogło jej chodzić.

memento

Był taki przypadek, który opisywał Sacks. Mianowicie, pewien student medycyny, mocno zaprzyjaźniony z różnymi narktoycznymi specyfikami, doznał od nich uszkodzenia mózgu na pewien czas. Śniło mu się, że jest psem. To wrażenie nie opuściło go także po przebudzeniu, przez co posiadł niezwykłe umiejętności. Potrafił węchem wyczuć napięcie seksualne, strach itp., ale to nie wszystko. Cały jego świat zmienił się nie do poznania, kamienie wydawały mu się "silne" i w ogóle cała interpretacja świata tkwiła w zapach. Wracając z tej ciekawostki do tekstu. Patetyczny ton wypowiedzi, nienaturalna, choć poprawna składnia i pomieszanie zmysłów. Gdzieś w tym opisie, formie, narzędziu zagubił się cel. Niedokończony sonet prozą.

Sleepwalking

Mnie to nawet zaciekawiło. Jakby całkowite odwrócenie rzeczywistości.To zakończenie z matką dość interesujące.
Mimo to mnie już trochę nuży zabawa słowem dla samej zabawy.Wiem, sama to robię Smile

I to jest najgorsze:P

Yada

memento

Nidrax

memento

To wstaw najlepszy! Smile

Nidrax

No właśnie oceniający nie mogą się dogadać który jest najlepszy.

niespokojna

no to próbuj, to mnie nie urzekło, ale jako prawdziwa kobieta o skołonnościach psychopatycznych w stosunku do liter oczekuję na więęcej

Nidrax

memento

"a" byłoby raczej gdyby ją urzekło.

Nidrax

'Ale' wprowadza jakiś warunek, nie widzę tu żadnego.
Natomiast 'a' przedstawia przeciwstawne idee i czasami służy jako łącznik.

niespokojna

Jeśli mogę się wypowiedzieć w swojej sprawie, zdecydowanie chodziło mi o "ale", zgadzając się z Adminem "a" użyłabym przy popadnięciu w zachwyt lub chociaż zauroczeniu

Lestat_de_Lincourt

Ale jest przeciwstawne -> zjem to, ale tego nie.
Choć fakt, że tu ni 'ale' ni nawet 'a' nie pasuje, a raczej każde z tych jest zbędne.

Nidrax