O szczęściu.

Gabryśka

Ostatnio bardzo często(także tu na forum) spotykam się z próbami określenia,czym jest szczęscie.Czy jest osiągalne?Czy może stać się czymś więcej niż chwilą-znaczną częścią codzienności?
Czy człowiek ma tendencje do bycia szczęśliwym,czy wręcz odwrotnie.
I na ile na to wszystko wpływają inni ludzie?

memento

Zacznę od początku czyli od określenia szczęścia, dla mnie jest to stan kiedy nie obchodzi nas krytyka innych i ich zdanie na nasz temat po prostu czujemy się szczęśliwi bez względu na okoliczności, bo są ludzi którzy słysząc "lubię cię" są szczęśliwi i odwrotnie, ale dla mnie to tylko powierzchowne łechtanie próżności. Czy jest osiągalne? Tak, dla każdego z nas, wystarczy zdać sobie sprawę, że emocje przepływają tylko przez nas a nie my nimi jesteśmy, tak jakby obserwować siebie z boku(pomaga)
"Czy może stać się czymś więcej niż chwilą-znaczną częścią codzienności? "
Dla mnie te chwile to nie szczęście a radość czy euforia szczęście to stan ducha kiedy jesteśmy spokojni i szczęśliwi.

"Czy człowiek ma tendencje do bycia szczęśliwym,czy wręcz odwrotnie."
Człowiek ma tendencje do bycia nieszczęśliwym a to właśnie dlatego, że liczy się z opiniami innych, bardziej mu na tym zależy niż na wsłuchaniu się w sobie, Ktoś może powiedzieć "Dobrze, ale czasami to inni sprawiają nam przyjemność" A ja twierdzę, że to my ją sobie sprawiamy za pomocą innych, taki egocentryzm, nawet na pogrzebie płaczemy przecież dlatego, że osoba ta była nam bliska i nigdy więcej nie spędzimy już wspólnych chwil i tu zawiera się odpowiedź na kolejne pytanie, dla mnie takie szczęście jest egoistyczne.

Gabryśka

Dla mnie szczęście to nieustanna walka.Bo najłatwiej powiedzieć,że się nie uda,że nie ma sensu,nie da rady.
Bycie frustratem-to żaden problem.
O szczęście trzeba zabiegać i pilnować siebie samego.
Dla mnie szczęście,to umiejętność cieszenia się każdym pozytywnym drobiazgiem,jaki niesie ze sobą codzienność,dystans,umiejętność śmiania się przede wszystkim z siebie,potem z całej irracjonalności wokół.
To taka wolność,którą trzeba cały czas kontrolować;]

Yan

Szczęście ? Hmm... dla mnie szczęście, to spełnienie się, czy to w marzeniach, czy miłości czy też tym, co dla kogo jest najważniejsze. Jeśli ktoś lubi np. swoją prace i jest karierowiczem (ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu ;]) to szczęściem dla niego będzie kolejny awans. Może nazwiecie mnie pseudo-romantyczną starą pierdołą, ale dla mnie jedynym szczęściem jest szczęśliwa, odwzajemniona miłość i nic ponadto mi by już nie trzeba. Niech by się świat walił i palił, byleby mieć u boku kogoś kochanego...

Tyle z mojej strony ;]

OSA

Uważam że szczęśliwi są przedewszystkim ludzie, którzy mają w sobie choć trochę z dziecka. Szczęście powstaje z radości, a tak naprawdę tylko dzieci cieszą się nawet z prozaicznych rzeczy.

memento

Szczęście nie powstaje z radości, szczęście jest czymś długotrwałym, można nawet płakać, cierpieć a jest się szczęśliwym, bo coś się reprezentuje samym sobą i coś się wie o świecie.

OSA

Ja mówię o szczęściu jako zadowoleniu z życia, z tego co nas otacza. Kiedy płaczę to nie jestem szczęśliwa. Jest mi źle. Kiedy wiem że coś sobą reprezentuję to jestem z siebie dumna, co sprawia mi radość i dzięki temu jestem szczęśliwa. Na szczęście składa się wiele różnych czynników. Nie zależy to przecież od tego że powiem sobie: Tak dzisiaj będę szczęśliwa.
Radość prowadzi nas do szczęścia. Nie mam na myśli rzeczy materialnych, czy ciągłego słuchania komplementów.
Jestem szczęśliwa kiedy świeci słońce, kiedy mam czas na coś co sprawia mi satysfakję, kiedy ludzie mnie nie ignorują, kiedy potrafię zrobić coś co przez długi czas wydawało mi się trudne.
To wszystko jest radość. Jest nieodłącznym elementem szczęścia.

Chyba że masz na myśli szczęście typu: o kurcze! Urodziłam się w czepku! Ja to mam szczęście!
Tak jeśli tak na to patrzeć to, masz rację, szczęście jest czymś długotrwałym podobnie jak pech, ale tylko w naszej wyobraźni, bo nie ma ludzi, którzych zawsze dosięga tylko jedno.

memento

Nie, właśnie źle mnie zrozumiałaś dam taki przykład:
Jesteś sławna, masę ludzi Cię wielbi, ale wystarczy porównac to z chwilą gdy jesteś z najbliższymi, nawet nie musisz się śmiać a czujesz się szczęśliwa.

OSA

Tak, to się zgadza. Nie trzeba być znanym i popularnym rozdawać setki autografów i uśmiechów żeby być szczęśliwym.

memento

I nie trzeba być radosnym i cieszyć się z drobiazgów, z chwil. Trzeba zrozumieć swoją wartość.

OSA

Szczęście nie jest dla mnie synonimem słowa uśmiech. Radość to też nie uśmiech. Prędzej zadowolenie.
Poprawka:setek.

OSA

Kiedy czujesz swoją wartość nie jesteś zdowolony, radosny?

memento

Nie, bo to różnica kiedy czujesz, że inni mają cię za wartościową osobę, a kiedy sam czujesz się wartościowy

OSA

Nie ruszłam tej kwesti.
Pytanie brzmiało czy jesteś zadowolony z tego gdy czujesz swoją wartość. Nie było mowy o tym czy ktoś ma Cię za wartościową osobę czy sam się za takiego masz.

memento

Nie jestem zadowolony, jestem szczęśliwy.