Czego może nas szkoła nauczyć?

Hexet

Memento mnie podjudził (bez żadnych antysemickich przekazów!) swoim wierszem, więc rozpoczym nową debatę i mam nadzieję, że każdy się wypowie, to temat znany chyba wszystkim.

Jest poeta, wielki czy mały nie istotne, ważne jest tylko to, że zapisał się w historii literatury i znajduje się w programie nauczania, albowiem napisał on wiersz "X".
Dzieło "X" znaliście dużo wcześniej, autor nie specjalnie was obchodził, ważny pozostawał fakt, że "X", niesamowicie działał na wszą wyobraźnię, zdawał wam się być napisany właśnie dla was! Nie wiecie dlaczego, ale siedział on w waszej pamięci bo "był tak świetnie napisany"...
Potem zaczęła się szkoła, środki stylistyczne zabiły jego urok, a on sam stał się taki... Mało tajemniczy i wogóle nie "mówił" o tym, co wy z niego wyczytywaliście... Stracił urok...

Czy tak jest naprawdę? Czy szkoła i nauka "co autor miał na myśli", jest zgubna dla kreatywności interpretacyjnej poezji? Odpowiedzcie sami...

Ja jak zwykle, wypowiem się potem.

memento

W zasadzie wszystko już napisałeś;] A co do tego "co autor miał na myśli", chyba Szymborska kiedyś interpretowała swój wiersz i uzyskała 50% pkt. na maturze;]

OSA

Zdecydowanie zabija kreatywną interpretację. Tak samo jak z pisaniem wypracowań na podstawie lektur. Im bardziej chcesz pokazać swoją interpretację tym niższą masz ocenę. (z własnego doświadczenia Sad

). Najlepszy sposób: streść i rozwiń. Cała "kreatywność". Że tak powiem: Pfffff...

Sorinn

Tutaj nie wiem, czy się dobrze wypowiem, ale spróbuję.

Moim zdaniem wiersz jest piękny, jeżeli się go przeczyta raz i będzie się polegało na wyobraźni. Wczyta się i zrozumie. Raz, ale porządnie.

Z czasem, czytając wiersz, on będzie bladł w naszych oczach. A w szkole w sumie jest, jak jest. Mogę więc powiedzieć tyle - w szkole rozkładamy to na części, śledzimy i rozumiemy każde słowo, szukamy w tym wierszu detali i szczegółów, a kiedy już wszystko przeanalizujemy, to dochodzimy do wniosku, że jest to zwykły śmieć.

Co z tego wynika? Poezję trzeba przeczytać raz, zrozumieć ją raz i nigdy nie rozkładać jej na części. A prozę... hmm... to już inny temat ;P
Pozdrawiam.

Yan

Sorinn - wybacz, ale tu się nie zgodzę, czasami, żeby wiersz dobrze zrozumieć i w pełni odczuć to co miał do przekazania trzeba go powoli rozpatrzyć...

Ogólnie chyba zgadzam się z Osą i Mementem, szkoła zamiast uczyć nas kreatywnego myślenia wpaja nam niepotrzebne wzorce i klucze, które my

Luthiene

Czy szkoła i nauka "co autor miał na myśli", jest zgubna dla kreatywności interpretacyjnej poezji?...jak dla mnie szkoła nie jest zguba pod warunkiem, że twój nauczyciel na prawde kocha to co robi ( tu akurat nauczyciel od polskiego). Powiedzmy: mamy jakiś wiersz. Ulubiony. I okazuje sie, że jest on w programie nauczania. Potem rozkładamy go na kawałki na lekcji. Wg mnie ma to jakieś pozytywne aspekty...jeśli, zaznaczam, masz dobrego nauczyciela. Z jego pomocą możesz sie całkowicie zagłębić w tekst. Możesz zrozumieć coś co do tej pory było dla Ciebie niezrozumiałym. Masz możliwość podyskutowania i a nuż przy okazji odkryjesz coś w tym wierszu czego do tej pory nie zauważałeś.

Owszem jest jeszcze druga strona medalu. Zgodność z KLUCZEM - chyba największe przekleństwo maturzystów ;/ Interpretacja zgodna z siłami wyższymi ( czytaj OKE ). Myślę, że jest to zabijanie indywidualności uczniów. Chcesz sie wykazać, masz własną wizję przedstawionego tematu a tu musisz sie ograniczyć do wyciąganych wniosków, aby były one jak najbardziej zgodne z kluczem. Szkoła powinna rozwijać człowieka a nie hamować....Wymagają kretywności w interpretowaniu a ją zarazem ograniczają. Sama często mam ogromne kłopoty w podpięciu sie pod klucz.

OSA

To fakt że jeśli nauczyciel jest polonistą z powołania, a nie dlatego, że chciał być pisarzem, ale mu nie wyszło, więc tyra jako nauczyciel, to może rzucić nowe światło na wiersz czy prozę(które w szkole obie te dziedziny, zaliczają się do lektur). Ale zupełnie nie podoba mi sie gdy nauczyciel dyktuje formę interpretacji. Jest wiele fragmentów, wersów, które ja bym zinterpretowała znacznie głębiej. Nie mózgiem, a sercem. Ale tego się na j. polskim nie robi.

Hexet

Pijąc do wiersza mementa o Mickiewiczu, chciałbym, żebyście sobie odpowiedzieli na pytanie, czy bylibyście zrozumieć co autor chciał przekazać potomnym w wierszu, nie znająć realiów?
Bo przecież wiersz pisze się nie po to, żeby ładnie wyglądał, tylko po to aby przekazać jakąś treść, przelać swoje emocje... Ja uważam, że szkoła ma ogromny pozytywny wpływ na naukę czytania poezji. Gdybyście nie uczyli się o poezji w szkole, to trudno by wam się było odnosić do spółczesnych wierszy.
Sprawa trafiania w klucz na maturze to temat na inną debatę. Debatę o języku polskim:D

OSA

Pod jednym warunkiem: że nauczyciel potrafi przekazać sposób interpretacji nie narzucając go, bo to jest już akurat chore, jak dla mnie.

Adawo

Ja uważam że interpretacja szkolna jest dobra do pewnego momentu. Myślę że tym momentem samodzielne czytanie poezji/prozy (z poza tego co jest w podręczniku i kazano przeczytać)... Podobnie jest z "nauką " programowania w szkole.

Hexet

Ale samemu trudno jest zinterpretować wiersz, odległy epokowo. Bez odpowiedniej wiedzy jest to niemożliwe...
Zresztą... Problematyka pewnych wierszy, jest badana od lat przez fachowców w tej dziedzinie i jestem pewien, że te teksty były rozkładane tyle razy na części, że te teksty były oceniane przez pryzmat iograficzny autora, że my współcześnie nie jesteśmy w stanie zrobić tego lepiej, a bez dogłębnej znajomości danych tekstów literackich, nie możemy zrozumieć epoki, nie możemy zrozumieć innych epok...

motyla_noga

Nauczyciele stają się po części naszymi przewodnikami w świecie literatury, tu poezji. Potrafią podpowiedzieć i zasugerować- co prawda to prawda- wielu z nich kieruje się zasadą: "słowacki wielkim poetą był" i narzuca schematyczne interpretacje. Dla człowieka myślącego ciężko się w niej zamknąć-jednak często nie jesteśmy też w stanie zrozumieć niektórych treści, typowych dla pewnego okresu (jak wspomniał Hexet), w czym szkoła właśnie pomóc powinna.
Weźmy pod uwagę, że w programie nie ma przypadkowych utworów(zazwyczaj..). Umieszczane są te, które mają stanowić przykład danej epoki, stylu, założeń artystycznych i mają pomóc w poznaniu i zrozumieniu ich. Jak my później odbierzemy tą treść, to już jest nasza sprawa i żaden program nam tego nie narzuci.

memento

Poza kluczem maturalnym. Ostatnio zacząłem się zastanawiać, jak jest możliwe, że na lekcjach polskiego słyszę raz po raz słowo "indywidualista" a później, że jego prace byływyznacznikiem epoki

motyla_noga

świat na absurdzie zbudowano. Smile

OSA

Świat zbudowano na kłamstwie, absurd zaś opatula nas w życiu jak ciepły kocyk.