Forum Pisarskie podziemie Strona Główna
->
Liryka
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Sprawy Administracyjne
----------------
Sprawy Administracyjne
Informator Kulturalny
Dekalog Użytkownika
Przedstaw się
Epika
Liryka
Dramat
Wydarzenia
Rozrywka
To już było
Fora
Różności
Nasza twórczość
----------------
Wiersze
Książki
Opowiadania
Dramat
Publicystyka
Inne
Archiwum
Twórczość Wydana
----------------
Poezja
Proza
Dramat
Debaty
----------------
"Poetae nascuntur, oratores fiunt"
"Laus alit artes"
"Parcere personis, dicere de vitiis"
"De omnibus dubitandum est"
Ogólne
----------------
Hyde park
Linkownia
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
memento
Wysłany: Nie 19:27, 12 Lis 2006
Temat postu:
skąd? hmm... Pale światła w całym mieście! Nie śpie! Czekam kiedy dzień nadejdzie wreszcie! poza tym wyprałem w pralce własny mózg:D Kolejną poradą dla młodych pisarzy jest bombardowanie się neurofotonami bo przecież neurofotoreceptoreplotyka to magia bytu a prąd rządzi miastem bo posiada kontakty:P
autorka
Wysłany: Nie 19:14, 12 Lis 2006
Temat postu:
Skad Ty masz takie pomysly na wiersz to nie wiem ;] podoba mi sie bardzo. dobrze sie czyta. uwag brak
memento
Wysłany: Sob 0:06, 11 Lis 2006
Temat postu: Do Miłości, Do Was
Kiedy wstaje wraz ze świtem bolą mnie powieki
Zabierz mnie stąd moja Pani, potrzebuje opieki
Oni już poszli, zostawili mnie nad urwiskiem
Jeden krok… nie dam rady, staje się pośmiewiskiem
Oddajcie honor nieumarli, jest mi potrzebny
Flety nucą swą melodie, zaczęły grać bębny
Wyruszyłem niepokojąc serca zdrajców Pani
Na kolejną wojnę, znów wrócimy pokonani
Jak zawsze, jak nigdy, kiedy tylko potrzeba
Moja Pani nie zabierze mnie nigdy do nieba
Nie płacze, za bardzo bolą oczy zakrwawione
Idę pod płaszczem, kolejne godziny stracone
Wieczorem gwiazdy splugawią marzenia
Wierze w swoje słowa, cóż mam do stracenia?
Siłą ściągnięty na ziemie klękam zrozpaczony
Przed monumentem, posąg krwią splamiony
Wzniesiony na strachu przed ogniem i mieczem
Wieczne zakłamanie skuwa myśli człowiecze
Wolność stoi i czeka na Ciebie przybyszu
Z daleka… bardzo daleka…
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1
Regulamin