Forum Pisarskie podziemie Strona Główna
->
Wiersze
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Sprawy Administracyjne
----------------
Sprawy Administracyjne
Informator Kulturalny
Dekalog Użytkownika
Przedstaw się
Epika
Liryka
Dramat
Wydarzenia
Rozrywka
To już było
Fora
Różności
Nasza twórczość
----------------
Wiersze
Książki
Opowiadania
Dramat
Publicystyka
Inne
Archiwum
Twórczość Wydana
----------------
Poezja
Proza
Dramat
Debaty
----------------
"Poetae nascuntur, oratores fiunt"
"Laus alit artes"
"Parcere personis, dicere de vitiis"
"De omnibus dubitandum est"
Ogólne
----------------
Hyde park
Linkownia
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
NathalienRoss
Wysłany: Sob 10:32, 22 Wrz 2012
Temat postu:
Piękny! Bardzo mi się podoba, tylko nie powinno być tych kropek na końcu każdej linijki. Ale jest cudowny.
patka1054
Wysłany: Pią 21:48, 21 Wrz 2012
Temat postu:
Ja che więcej twoich wierszy
Sleepwalking
Wysłany: Wto 21:15, 23 Sie 2011
Temat postu:
Podobało mi się
Nie tylko przesłanie, ale i forma.
Akinari
Wysłany: Sob 10:52, 20 Sie 2011
Temat postu:
Muszę przyznać, że ten wiersz jest dobry i podoba mi się. Chociaż nie powinna, bo wtrącanie się w sztukę pod jakąkolwiek postacią nie znajduje się na liście moich zainteresowań, to zasugeruję, abyś nie stawiał kropek po każdej linijce, jeśli następna jest uzupełnieniem poprzedniej. Przecinki też są całkiem fajne.
Ravener
Wysłany: Nie 1:41, 19 Cze 2011
Temat postu: Nadzieja
Jestem na kolejnej chemioterapii i pisze takie wiersze .....Może uznacie je za dziwne ale mnie trzymają na duchu.
„Nadzieja”
W pochmurny dzień, ona słońca promykiem.
W trudnych chwilach także rąk matki dotykiem.
I gdy sił nie masz, uśmiechem jest dziewczyny.
A czasem rozmiaru czterolistnej koniczyny.
Lecz bywa że leży na brudnej podłodze.
Porzucona przez ludzi pogrążonych w trwodze.
Bo życie lubi sprawiać wielkie radości.
Choć czasem stawia na drodze nieproszonych gości.
Tworzy trudne i niebezpieczne wyzwania.
Pełne cierpienia i przeszkód nie do pokonania.
Po niektórych zostają blizny lub na sercu rany.
Lecz zawsze jest łatwiej gdy w nadziei trwamy.
Nie czekaj i szybko zbrataj się z Bogiem.
Posłuchaj człowieku co ci teraz powiem.
Choć czasem jest ciężko i świat się zmienia.
Pamiętaj że zbawieniem może być nadzieja.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1
Regulamin