Forum Pisarskie podziemie Strona Główna
->
Wiersze
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Sprawy Administracyjne
----------------
Sprawy Administracyjne
Informator Kulturalny
Dekalog Użytkownika
Przedstaw się
Epika
Liryka
Dramat
Wydarzenia
Rozrywka
To już było
Fora
Różności
Nasza twórczość
----------------
Wiersze
Książki
Opowiadania
Dramat
Publicystyka
Inne
Archiwum
Twórczość Wydana
----------------
Poezja
Proza
Dramat
Debaty
----------------
"Poetae nascuntur, oratores fiunt"
"Laus alit artes"
"Parcere personis, dicere de vitiis"
"De omnibus dubitandum est"
Ogólne
----------------
Hyde park
Linkownia
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Tomek
Wysłany: Śro 15:45, 13 Lip 2011
Temat postu: Morze zwane życiem
Cierpię oddychając.
Niczym okręt wojenny tonę.
W głębokim morzu łez,
Które wycisnęło życie…
W me żagle wieje pustka.
Mój ląd zamazał cień.
Płynąć dokąd ? Płynąć jak ?
Zostało tylko dno…
Ku nicości podążam powoli.
Wokół mnie tysiące innych walk.
Wygrani znów oddychają powietrzem,
Podbici zranieni, są bliżej wnętrza Ziemi…
Swą stopę stawiam na nowym gruncie.
Okaleczone, szare pustkowie.
Głos rozpaczy rozbrzmiewa wielkim echem.
Nie odczuwam już nawet głodu miłości…
Odbić się do skoku, czy w bólu zasnąć ?
Nawet jeśli wrócić, to po co, dla kogo ?
Samotność odbiera mi wszelkie siły.
Taki jest właśnie świat. Morze zwane życiem…
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1
Regulamin