Forum Pisarskie podziemie Strona Główna
->
Opowiadania
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Sprawy Administracyjne
----------------
Sprawy Administracyjne
Informator Kulturalny
Dekalog Użytkownika
Przedstaw się
Epika
Liryka
Dramat
Wydarzenia
Rozrywka
To już było
Fora
Różności
Nasza twórczość
----------------
Wiersze
Książki
Opowiadania
Dramat
Publicystyka
Inne
Archiwum
Twórczość Wydana
----------------
Poezja
Proza
Dramat
Debaty
----------------
"Poetae nascuntur, oratores fiunt"
"Laus alit artes"
"Parcere personis, dicere de vitiis"
"De omnibus dubitandum est"
Ogólne
----------------
Hyde park
Linkownia
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Sleepwalking</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/bsrf/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Wto 20:10, 19 Mar 2013<span class="gen"> </span> Temat postu: Konflikt</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Poharatane, nędzne życie. Wracała już tyle razy, a ciągle to samo. Nie rozumieli się, a czuła, że to ona pogarsza całą sytuację. Nie była taka jak inne kobiety. Gdyby tak było, może Adam bardziej by ją kochał. Nie czytała artykułów o podwyżkach podatków, nie śledziła najnowszych trendów mody i nie umiała wybrać odpowiedniego kredytu. Wiedziała, że wszystko było jej winą. Ostatnio kłócili się o przeróżne rzeczy. Nawet o to, że szminkę miała źle dopasowaną. <br />Mówił jej, że jest egoistką. Że nawet psem nie umie się zająć. I miał rację. Nie potrafiłaby zająć się nawet muchą. Ale czuła, że nie sama doprowadziła do tego stanu rzeczy. On wyciągnął ją z rynsztoka, zapewnił dach nad głową, zapisał na kurs dla sekretarek. Praktycznie wzorem jaskiniowca przerzucił ją sobie przez ramię, dał w dupę i nakazał żyć. Ale ciężko jest nauczyć się żyć z dnia na dzień, jeśli nie żyło się przez tyle lat. <br />Ciągle miała wrażenie, że otacza ją swego rodzaju mgła. Niby wiedziała w głębi duszy jak należy postępować, ale zawsze jakiś chochlik w głowie mówił jej, że może inaczej też się uda. Możliwe, że to było zwykłe lenistwo. Tam, w rynsztoku, wszystko zasnute było fioletowymi oparami, nie musiała za bardzo wysilać myśli, zawsze jakiś przechodzień rzucił jakąś starą bułkę albo parę złotych. Teraz musiała mierzyć się ze światem. <br />Usłyszała trzask drzwi i wiedziała, że wrócił do domu. Powietrze przecięły jego rozważne, logiczne rysy twarzy. <br />- Czemu poniżasz mnie przed naszymi znajomymi? – zapytał podniesionym głosem. <br />- Nie rozumiem, o co ci chodzi. <br />- Wczoraj na imprezie. Nie udawaj. <br />- Ale ja naprawdę nie… <br />- Opowiadałem wszystkim o naszym pobycie w Paryżu. O tym jak razem podziwialiśmy Wieżę Eiffle’a. A ty nic … zupełnie nic!!! <br />A no tak, ledwo przypominała sobie ten moment wczoraj wieczorem. Dlatego, że jej kojarzył się jedynie z przelotnym obrazem w głowie. Kiedy Adam wspomniał w gronie znajomych o Paryżu i Wieży, jej przez myśl przemknęła paryska uliczna kwiaciarka. Miała zmarznięte palce ,a na głowie wianek z różowych astrów. Jej przysadziste dłonie chwytały kwiaty, jakby to były sztuki wołowiny. <br /> <br />Wiedziała, że wczoraj to był błąd. Błąd, który tylko pogorszył sprawę. Napięcie bowiem zaczynało opanowywać ich dom już od zeszłej środy, kiedy wypuściła papugę z klatki. Adam wrócił z pracy i zobaczył papugę latającą po salonie. Nie wytrzymał i wydobył z gardła całą parę, która gromadziła się tam od kilku dobrych miesięcy. Papuga była po operacji. Zabronione było wypuszczanie jej z klatki przez co najmniej tydzień, a ona… <br /> <br />- Zabiję się, zobaczysz! – wykrzyknęła teraz. – Zabiję się i będziesz miał w końcu spokój. <br />- Przestań! <br /> <br />Stali naprzeciwko siebie i obserwowali się w milczeniu. Dwoje obcych sobie ludzi. Obcych, ale jednak bliskich. Gdyby nie on, nie zarejestrowałaby się w ogóle w rzeczywistości. Nie byłoby jej. Wiedziała, że nigdy by nie spełni swojej groźby. Rację miał Adam. Należało dalej żyć.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/bsrf/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1
Regulamin
