Autor	Wiadomość
Roxanna	Wysłany: Pią 20:06, 16 Lis 2007    Temat postu: no tak, wiesz, ale to raczej oczywiste, że nikt nie ma na to wpływu.
Hexet	Wysłany: Pią 20:05, 16 Lis 2007    Temat postu: Cokolwiek by to było, pamiętaj, że są dwie szkoły pisania, które zależą od temperamentu i na to nawet Memento nie ma wpływu na to jaka T jesteś.
Roxanna	Wysłany: Pią 20:05, 16 Lis 2007    Temat postu: pamiętam, jednak dzięki za radę Hexet
memento	Wysłany: Pią 20:00, 16 Lis 2007    Temat postu: Roksana pamiętasz co Ci pisałem o Hexecie na gg;)
Hexet	Wysłany: Pią 19:27, 16 Lis 2007    Temat postu: Jak dla mnie ta metoda podczas pisania wiersza sylabotonicznego, jest beznadziejna. Jak za 2 tygodnie rzucisz okiem na ten wiersz jeszcze raz to od razu rzuci Ci się w oczy co zrobiłaś źle. Poprawiaj wiersz. Dopieszczaj go. Zamieniaj jedne zwroty na inne kombinuj.
memento	Wysłany: Pią 17:09, 16 Lis 2007    Temat postu: I bardzo dobrze! Ja piszę wiersze od 5 do 30 minut i uważam, że ta metoda jest najlepsza, co nie oznacza, że można myśleć nad nim cały dzień. Ale rzadko coś zmieniam.
Roxanna	Wysłany: Pią 17:04, 16 Lis 2007    Temat postu: cóż poprawiałam i zmieniałam go wiele razy. I postanowiłam zostać przy tej zmianie. czy długo..? szczerze zajął mi niecałe pół godziny.
Hexet	Wysłany: Pią 16:55, 16 Lis 2007    Temat postu: Po maturce mojej Żeby całkowicie nie odbijać z tematu, to mam pytanie do autorki, długo juz pisałaś ten wiersz? Poprawiałaś go chociaż raz?
memento	Wysłany: Pią 16:51, 16 Lis 2007    Temat postu: Hexet napisał: Treści bezpośrednio nie będę oceniał bo nie o to tu chodzi (a z Tobą Memento polemizowałbym pewnie dobrych kilka godzin). Zostało jeszcze trochę wódki:D
Hexet	Wysłany: Pią 16:27, 16 Lis 2007    Temat postu: Treściowo bardzo prosty, faktycznie. Przekaz też za prosty. Treści bezpośrednio nie będę oceniał bo nie o to tu chodzi (a z Tobą Memento polemizowałbym pewnie dobrych kilka godzin). Natomiast co do formy, to zastanawiam się, jak to ocenić. Bo potknięć i sztuczności jest kilka ("Zawierzył się Matce przez Boga nam daną"). Potknięć też parę"Bóg go przytulił, pogłaskał po głowie, Mój mały harcerzu, śpij wiecznie w grobie")-tu powinien być cudzysłów. Poczekam na jakiś następny tak napisany wiersz, bo muszę wiedzieć, czy pewne zabiegi zastosowałaś świadomie, czy przypadkiem.
memento	Wysłany: Pią 13:33, 16 Lis 2007    Temat postu: Raz są rymy, a raz ich nie ma nie jesteś konsekwentna. Brzmi jak harcerska przyśpiewka, Bóg, ojczyzna, honor. Górnolotny, acz mało prawdziwy moim zdaniem. Czy ostatnie 2 wersy są cyniczne? Jeśli tak to jednak na plus mógłbym ocenić ten wiersz, ale nie za duży plus. Przyznaje rację Osie co do udziwnień niektórych wersów, wynikających przede wszystkim z zastosowania rymów.
Luthiene	Wysłany: Czw 18:13, 15 Lis 2007    Temat postu: a mnie to przypomina taki wierszyk jakie czytałam kiedy byłam w podstawówce co nie znaczy, że nie jest fajny. przyjemny
OSA	Wysłany: Czw 15:14, 15 Lis 2007    Temat postu: Niezłe, tylko brak temu klimatu trochę. Chodzi mi o to że mógłby być trochę cięższy. Żebym była sobą ten wers jest dziwny: "Póki sam w jednym, w gruzach nie skonał. ", zwłaszcza początek. Jest dziwnie zbudowany, tak że chwilę się musiałam zastanowić czy to nie jest aby jakiś błąd , "nie z własnej zasady, nie było w nim winy." (sugeruję kropkę zamiast przecinaka). Oraz "że nikt nie wiedział, że o domu marzy". Jedno z "że" zastąpić "iż" i nie mam już się czego czepiać w sumie no może jeszcze ostatniego rymu, ale już siedzę cicho Również witam. Jak napiszesz coś o sobie w Przedstaw się, to powitam Cię raz jeszcze;)
Yan	Wysłany: Śro 19:48, 14 Lis 2007    Temat postu: Podoba mi się ;] Witamy na forum ;]
Roxanna	Wysłany: Śro 18:20, 14 Lis 2007    Temat postu: Historia Harcerza Gdy młody harcerzyk na wojnę szedł wielką, nadzieję miał w sercu, a karabin w ręku. Szedł prosto, wytrwale z uśmiechem na twarzy, że nikt nie wiedział, że o domu marzy. Przez zniszczone miasta dzielnie maszerował, Póki sam w jednym, w gruzach nie skonał. Chciał być bohaterem, chciał bronić Ojczyzny, dla Niej nie żałował ni rany, ni blizny. Zawierzył się Matce przez Boga nam daną, była dla niego wsparciem i mamą. Całe dnie w błocie i z bronią w dłoni, tak bardzo zatęsknił za widokiem błoni. Nie martwił się bólem, lecz pomagał innym, tym małym i biednym, tym chorym, niewinnym. Serce miał ogromne, lecz nie dla dziewczyny, nie z własnej zasady, nie było w nim winy. I żył godnie, umierał dla Polski, i odszedł w daleki nam kraj zamorski. Bóg go przytulił, pogłaskał po głowie, Mój mały harcerzu, śpij wiecznie w grobie.

Powered by phpBB © 2001,2002 phpBB Group