 Wysłany: Wto 13:55, 18 Paź 2011 Temat postu: |
|
| ja ogólnie mało w życiu widziałam | |
| Wysłany: Nie 21:56, 16 Paź 2011 Temat postu: |
|
| A dlaczego miałby być podzielony na równe strofy? Nie widziałaś nigdy wiersza, którego strofy mają różną liczbę wersów? | |
| Wysłany: Nie 20:26, 16 Paź 2011 Temat postu: |
|
| polecam się do domowych wypieków | |
| Wysłany: Nie 15:02, 16 Paź 2011 Temat postu: |
|
Oj teraz widzę . Mimo wszystko dziękuję za szczery komentarz 
Pozdrawiam Serdecznie . |
|
| Wysłany: Nie 10:33, 16 Paź 2011 Temat postu: |
|
| Przy drugiej "zwrotce" zgubiłaś rytm, literówka, koniec pierwszej zwrotki, chyba miało być "zdania"? I ogółem to dziwnie podzielony ten wiersz raz 10 strof a raz 3. | |
| Wysłany: Sob 11:35, 15 Paź 2011 Temat postu: Monolog Poety... |
|
| Nic...
Tak, od tego zacząć trzeba. Bo najpierw jest nic, za nim jak grom z jasnego nieba uderzy "To coś " natchnieniem często zwane. Zmieniając biel kartki w nieoszlifowany diament. I wtedy zaczyna się proces, proces powstawania. Budują się najpierw słowa, z nich tworzą się zdania. Paradoksem można by określić to wszystko. Że to nic, daje coś . Co pozwala żyć artystom. |
|