 Wysłany: Pon 13:18, 02 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| A jaki jest ich czas?
I "puki" pisze się przez 'ó'. |
|
| Wysłany: Nie 21:16, 01 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| "Nie łamcie się wy starsi którzy tu mieszkacie
Bo to dla was my młodzi żyjemy na tym globie Wędrując z kąta w kąt odnajdujemy wsparcie Czerpiemy nauki by zbliżać się ku sobie" ->młodzi żyja dla starszych w sensie dzieki nim bo bez nich by ich nie bylo.No i mlodzi ludzie jak bladza w zyciu (wedruja z kata w kat) poszukuja pomocy i wlasnie odnajduja ja wsrod starszych (odnajdujemy wsparcie). A z ta rana chodzi o to zeby starsi ludzie umierali wtedy kiedy przyjdzie ich czas a jak juz ten czas przyjdzie to w momencie smierci polzoe wkait wlasnie u ich stop, na grobie, czyli na ranie. |
|
| Wysłany: Nie 20:39, 01 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| barokowa składnia żeby rymy wyszły... "Wędrując z kąta w kąt odnajdujemy wsparcie" nie rozumiem tego wersu w kontekście zwrotki. Z 3 zwrotki wynika, że starsi żyją po to żeby młodsi mogli być od kogoś lepsi. O co chodzi z tą raną?? Później już jest o kwiatach położonych u stóp. To z kwiaciarnią hmm dziwne | |
| Wysłany: Nie 20:17, 01 Kwi 2007 Temat postu: Kryzys wieku średniego |
|
| Załamała się populacja wieku średniego
A przecież mówią że siła tkwi w młodych Nie wiadomo co robić roku ostatniego Przed ostatnim dniem naszego zgonu Nie łamcie się wy starsi którzy tu mieszkacie Bo to dla was my młodzi żyjemy na tym globie Wędrując z kąta w kąt odnajdujemy wsparcie Czerpiemy nauki by zbliżać się ku sobie Jeśli polegniecie nam zbyt wcześnie Kogo błędy przyjdzie nam naprawiać? Dla kogo słońce będzie świecić jaśniej? Kto nam będzie życia cel nadawać? Żyjcie puki wam żyć jest dane Umierajcie gdy umierać wam przyjdzie Ja przyłożę kwiat do waszej rany Gdy wam śmierć naprzeciw wyjdzie Gdyby każdy kwiat położył To po śmierci Każdy właścicielem kwiaciarni mógłby zostać Gdyby nikt kwiatów u waszych stóp nie złożył To po śmierci Każdy znaczył by nie więcej niż kosztuje róża |
|