Znaleziono 40 wyników

Raz jeszcze poprawiłem "Nie płacz"

Deszcz pachnie jak twoje łzy
i wdziera się lazurytowym smutkiem

Chciałbym choć raz osuszyć kałuże zmartwień

Westchnienia wiatru
ktoś uznał z ...

No mógłbym powiedzieć, ale ostatnio jakoś nabrałem niechęci do konstruktywnych krytyk.Nie jestem żadnym znawcą ani sam nie piszę jeszcze na takim poziomie, żeby mnie chwalili czy to za formę czy za tr ...

Ale chyba warto zapaść się pod wodę i zatopić cząstkę siebie dla tych chwil ciepła, które dawał. Może nikt tak nie pomyśli w chwili walki o oddech, ale potem, jak już się osuszy co trzeba i morze się ...

Racja, człowiek powinien wciąż starać się, żeby iść do przodu, nie stać w miejscu, tylko wciąż wyznaczać sobie nowe, coraz wyższe cele.

Sweter daje dużo ciepło...niestety nasiąka też wodą . Dwie strony medalu.

no tak, ale dokąd byś nie poszła wszędzie jęczą, krzyczą i błagają o to,by emocje były ubrane wytwornie. Same czyste emocje nie zachwycą, musi zostac do tego stworzona cała sceneria Smile

Jak idziesz do ...

Niedawno piszemy razem.
Wiersz troszkę banalny i bez polotu. Wydaje się, jakbyś go raz dwa trzasnął i w ogóle nie sprawdził, co wyszło. Do tego plącze się wiersz, gdy powtarzasz "anioła".. ...

Bardziej mi to wygląda na monolog. Bardzo dużo to emocji i wszystko powiedziane bezpośrednio. Pełno tu uczuc, ale forma wiersza jak dla mnie trochę za luźna.

Oto poprawiona wersja "Nie płacz". Lepsza, gorsza?

Wraz z deszczem napłynęły łzy,
opadły na mą twarz, stopiły lód wspomnień.
Lazurytowy smutek wniknął w duszę
i zalał ślady twoich st ...

Dekolt, nie dekold Wink

Początek jednej z największych przygód,
która najczęściej kończy się bólem.
Małym stateczkiem, miast floty brygów,
wściekłe bałwany ochoczo prułem.

Choć w morskiej toni kryją się troski,
a prąd ...

Nieśmiały chłopcze, dokąd ty zmierzasz?
Od wielu dni już pytam.
Nie czas, by bladym mrzonkom zawierzać,
gdy tylko słońce świta.
Wędrujesz w cienistych smugach wiatru,
kryjąc się w bujnych liściac ...

Jako mąciciel z dna oceanu,
co gasi światła, by skryć się w mroku,
strzegąc ciemnego wnętrza arkanów,
zabija życie i wznieca płomień.

Czarne ogniki jarzą się w oczach,
źrenice bólu w przeszłośc ...

Nałożyłem na stopy swawolę
i figle włożyłem na grzbiet,
po piasku pędzę, pędzę
i śmieję się wam w twarz.
Uciekam troskom, troskom,
bawimy się razem w berka,
słońce ogrzewa radością,
rzucony bum ...

Pisałem to pod wpływem silnych emocji.
Masz rację, sporo tego "nie" .
Rozbudować raczej nie dam rady, bo jakoś nie mogę się przełamać, żeby przebudować "wiersz", który już raz n ...