Wiersze Darkface'owe

Darkface

Witam. Już jakiś czas sobie skrobię sobie te uczuciowe puzzle. Krytyka mile widziana, zwłaszcza ta druzgocząca, żebym wiedział, co jest źle;)

„Marzyć”

Ten jedyny raz
położyć się na trawie
i marzyć
i być wśród marzeń
i szumieć z drzewami
i lecieć wraz z wiatrem.
Ten jedyny raz
być promykiem słońca,
być kolorowym motylem,
być listkiem na wietrze
i pędzić, pędzić za marzeniami,
lecieć coraz wyżej
i opaść na łoże z chmur
i płynąć
i marzyć…

„Nie płacz”

Deszcz niesie Twe łzy,
tysiące łez.
Spadają na mą twarz,
przypominają mi..
Krople Twego smutku
spływają po mnie,
przenikają ciało.
Chciałbym zebrać te krople
i zamknąć je w przezroczystej karafce.
Cały Twój smutek, cały Twój żal
zabrać daleko, zakopać głęboko,
by nigdy nie wrócił.
Lecz deszcz wciąż znaczy mą twarz.

Wraz z wiatrem nadchodzi
Twe ciche łkanie.
Spowija mą postać
jak czarny całun.
Wypełnia uszy i umysł,
delikatny głos.
Czyż nie może on śpiewać o szczęściu?
Czy ktoś Cię skrzywdził?
Nie...ten płacz jest inny.
Jak mam Ci pomóc?
Czy wiesz, że jestem?

Chciałbym, by każda noc była cicha
i tylko lekki podmuch wiatru
wędrował w rytmie oddechu
po mym ciele,
a Ty w śnie głębokim
byłabyś tym wiatrem,
z uśmiechem zwiedzając niebo.

OSA

Pierwszy podoba mi się bardziej choć jest trochę "rozmazany", ten drugi w zasadzie też nie jest zły, ale podobnie brak mu charakteru..., pazura. Konkretniejszej krytyki chyba nie jestem w stanie udzielić Smile

memento

Ten pierwszy jest przyjemny, ale niczym nie zaskakuje. A w drugim:
i tylko lekki podmuch wiatru
wędrował w rytmie oddechu
po mym ciele,
To mi się strasznie podobało, całość nie ma tego "czegoś". Z poezją jest taki problem, że rzadko da się jakoś konstruktywnie krytykować.

Darkface

Memento: Formę wiersza i stylistykę w zasadzie można poddać krytyce Smile

Gorzej z uczuciami, ich to raczej nie dotyczy.

"Pijak"

Mam ja pełną bólu michę,
czerp z niej, ile tylko pragniesz.
Żalu nabierz na zagrychę,
gorycz przełkniesz wtenczas snadnie.
Ujmij w kształcie serca kielich
i napełnij go tym trunkiem,
poczuj jak twą dusze mieli-
-jest od życia podarunkiem.
legniesz w łoże zapomnienia
chwilowego, cóż za błogość.
Nie zapomnisz jej imienia,
rankiem dojrzysz czynu srogość.
W głowie bitwę toczą myśli,
chcą pamiętać-chcą spać dalej,
cóż to ciebie ma obchodzić?
Krzyczeć możesz tylko: "Nalej!".
Ma mikstura moc ma wielką!
To, co czujesz, to jej skutki.
Trzeba było myśleć wcześniej,
miast kosztować życia wódki.
Bo uciekać możesz co dzień,
nawet gdy na dworze słota.
Wreszcie przyjdzie życia złodziej
i dopadnie-kac tęsknota.

"A po każdym liściu"

A po każdym liściu,
który opada na ziemię,
zostaje puste miejsce.
A inne liście dalej się kołyszą
w suchym płaczu,
bo są tylko liśćmi.
Wiatr, szumiąc, niesie istnienie,
lecz nikt nie wie dokąd.
A może kiedyś wróci
i znów przywieje wspomnienia,
które ożyją?
A może na pustym miejscu
wyrośnie nowy liść.?
Co by się nie stało,
liście nadal będą się kołysać na wietrze
i, milcząc, będą pamiętać.

Stwierdzam jednakże, iż wiersze są dobrym sposobem, by poznać człowieka. Smile

Darkface

"Umysł szaleńca"

Niezrozumiały bełkot,
starcia myśli i marzeń.
nieskończony potok słów.
Kaskady smutku i żalu,
gęstwiny lęku i strachu,
wodospad szczęścia.
Ciemne uliczki,
krążące szepty,
ślepe zaułki.
Autostrady
niebieskie i białe,
pędzące na nich iskry,
czasem zdarza się kraksa.
Majestatyczne schody
prowadzące donikąd
i niewielkie okno
otwarte na świat.
Skrzydlate stwory,
istoty z baśni,
bajkowe scenariusze.
Bezdenna ciemność,
bagna, moczary,
skarłowaciałe drzewa,
spalona trawa
i zwiędłe kwiaty.
Krajobraz pełen bólu...
Rozległa łąka,
trele i śpiewy,
mrucząca zieleń
i czysta woda.
Ogromne dzwony,
huk armat wielu,
wysokie wieże,
pałac...
Tysiące głosów,
tysiące cudów,
tysiące złotych rybek.
Milion zapachów,
milion widoków,
szczęśliwych chwil, które trwają.
Miejsc różnych tyle
i jeden umysł.
W świecie mym obraz maluje
ten jeden umysł, jedna osoba,
tak, oto ja...szaleniec.

Darkface

"Na skrzyżowaniu dróg"

Na skrzyżowaniu mojej duszy
dwie ścieżki:
poddać się czy walczyć?
Wciąż zmieniam drogę.
Najczęściej stoję w miejscu.

Na skrzyżowaniu mego umysłu
dwie ścieżki:
marzyć czy spuścić głowę
i oglądać życie zza krat?
Wybieram wolność.

Na skrzyżowaniu mego serca
dwa pytania:
kocham czy błądzę?
Znaleziony skarb
czy kolejna bolesna pomyłka?
Czekam...czekanie boli

Poddać się i spuścić głowę,
czy marzyć i walczyć?
Stoję na rozdrożu w milczeniu.
Tak wiele ryzykuje,
lecz jeśli kocham, czy nie warto?
Ze wzrokiem wbitym w niebo,
tam nie ma odpowiedzi...

"Błękitne oczy"

Błękitne oczy kiedyś istniały,
błękitne oczy utkwione w niebie.
Dziś kolor nieba kolorem skały,
straciły wszystko, wciąż mają siebie.

Z błękitnych oczu zostały głazy,
kiedyś płonęły błękitem życia.
Na szklanej toni nie było skazy,
szaleje pustka dziś bez ukrycia.

Ciągną się smugi niebieskie w górze,
wstęgi zielone mkną jak najdalej.
Z zatopionego statku dwaj wróże
w stronę błękitnych pognali alej.

Błękitne oczy kiedyś istniały,
błękitne oczy, co chciały marzyć.
Z błękitnych marzeń ślady zostały,
na zimnych głazach będą się żarzyć.

Adawo

W mojej subiektywnej ocenie piszesz bardzo "lekko", szybko czyta się twoje wiersze. Najbardziej podobały mi się z tych tu zgromadzonych "Marzyć" i "Na skrzyżowaniu dróg" . Konstruktywnej krytyki Ci nie udzielę bo na poezji w gruncie rzeczy się nie znam, od krytyki w ogóle zazwyczaj jest memento Wink

Ode mnie tylko uwaga techniczna: pisz każdy wiersz w osobnym temacie jakbyś mógł Wink

PS. Jak mnie tu dawno nie było Razz

Darkface

Adawo : Dziękuję za opinię i dobrze, jeśli tak jest wygodniej, będę pisał w osobnych tematach.

Luthiene

te Twoje;) 'Błękitne Oczy' są bardzo poruszające...piękny wiersz, aż się łezka w oku zakręciła ;p

hmmm...ten o liściu też ciekawy...bardziej treściowo niż w formie;p

Adawo

wrzask_motyla · Wysłany: Sob 0:06, 01 Mar 2008 Temat postu:

bardziej podoba mi się I . mam wrarzenie ,że pisałeś ten wiersz gdy miałeś zły nastrój, coś poszło nie tak. to słychać.

OSA · Wysłany: Sob 1:08, 01 Mar 2008 Temat postu:

1)Jak dla mnie "Umysł szaleńca" to bardzo dobra robota. Mógłby być jeszcze trochę dłuższy nawet. Taka porządna spirala myśli, która się powoli nakręca, a im dalej tym wierci głębiej. Aż zaczynasz ruszać tym tokiem myślenia.

2)"Błękitne oczy" też bardzo mi się podoba, szczególnie rymy.

3)"Pijak" ciekawy i przyjemny.

Całościowo- część wersów się gubi. Przelatuje przez palce. Przyznam że zdecydowaną większość tych wierszy musiałam czytać po dwa razy, niejednokrotnie w trakcie czytania wracać do pewnych wersów i czytać je raz jeszcze. Mało wyrazistości(raz jeszcze).

Darkface · Wysłany: Sob 4:24, 01 Mar 2008 Temat postu:

Adawo: chociaż jeśli ktoś jest wirtuozem formy i stwarza takie perełki, że aż gęba opada, to wtedy mogłoby i byc o niczym, a przyjemnie by się czytało Smile

Tacy ludzie też gdzieś są Razz

wrzask_motyla: I ale który pierwszy? Smile

OSA: I o to właśnie chodziło w "Umyśle szaleńca", aby wzbudzic uczucie znajdowania się w wirze, który stopniowo wciąga. Nie każdy odbiera to tak jak ja, ale cieszę się, że Ty podzielasz moje odczucia Smile

Aczkolwiek sam jestem świadom, że "Błękitne oczy" jest banałem Razz

hyhy

Dziękuję za opinię i, za radą Adawo kolejne wiersze będę zamieszczał w osobnych tematach.

Pozdrawiam.

wrzask_motyla · Wysłany: Sob 17:27, 01 Mar 2008 Temat postu:

Marzyć

Darkface · Wysłany: Sob 20:34, 01 Mar 2008 Temat postu:

Otóż nie

Walnąłem się wtedy na łóżko, wlepiłem oczy w sufit, otworzyłem notatnik i napisałem pełen błogich myśli Wink