Z Pustki do Nikąd

dodik29

napiszcie co sądzicie Smile

Z Pustki do Nikąd

Nie wiem po co tu jestem,
ani po co tu byłem.
Co robiłem na tym świecie,
i tak siebie nie rozumiem.
Kiedyś i tak będę czekał na Ciebie
i całą resztę bliskich osób
fruwając z czarnymi aniołami
lub w niebie..

I tak to wszystko jest cholernie dziwne,
Słowa i tak nie pokazują uczuć,
a ja wciąż siedzę w pustce słów.
Brakuje mi łez by płakac,
i serca by kochac.
Nie moge tez wspominac,
i tak mam nie wiele do wspominania.

Przynajmniej przy niektorych osobach mogę
się zatracić i być szczęśliwym.
wtulę się w Ciebie i zapomnę o całym świecie
i o wszystkich złych rzeczach, ktore mają władzę nademną
nic mi się nie udaje ale próbuję.
Oczami psychopaty i wciąż ślepy widzę kawałek światła w ciemności.
... kiedyś będę szczęśliwy... :*

Tekst nie był skierowany ani do koleżanki i przyjaciółki, ani do dziewczyny, po prostu do kochanej Pauli.
I jeśli są w nim jakieś błędy to popełniłem je umyślnie. Pisałem to w kakofoni brudnych uczuć..
i po prostu chcę być gdzieś dalej niż pustka...

Lestath

"ruwając z czarnymi aniołami" - banał

"Nie moge tez wspominac,
i tak mam nie wiele do wspominania." - masło

"Kiedyś i tak będę czekał na Ciebie
(...)
wtulę się w Ciebie i zapomnę o całym świecie" - Ciebie x2

"Ciebie" - nie jest konieczne z dużej litery w wierszu

"Co robiłem na tym świecie,
(...)
wtulę się w Ciebie i zapomnę o całym świecie" - świecie x2

"Oczami psychopaty i wciąż ślepy widzę kawałek światła w ciemności." - ślepy psychopata, który widzi w ciemności - masło

-brak rytmu

forma - 1
Treść - 2+

Pozdrawiam

OSA

Oba "Ciebie" są w dosyć dużej odległości, podobnie jestem ustosunkowana do powtórzenia "świata". Nawet gdyby cały tekst przełożyć na prozę to i tak nie byłyby to ani w sąsiadujących zdaniach, ani w tym samym. Zarzut o powtórzeniach uważam za bzdurny, bez urazy.
"Ciebie" z dużej nie jest konieczne, ale jest dozwolone.
Sądzę, że ślepiec, który widzi w ciemności występuje jako paradoks metaforyczny.

Nadużywasz spójnika "i" to w pewnym momencie przestaje nawet wyglądać na stylizację językową, a zaczyna przypominać nieporadność w doborze słów.

"i tak siebie nie rozumiem. " - moim zdaniem zbędne, niepotrzebne plątanie.

"Kiedyś i tak będę czekał" - dodaj "ale", lub usuń "i tak". Głupio to wygląda.

"Nie moge tez wspominac,
i tak mam nie wiele do wspominania. " gdyby nie te dwa wersy powiedziałabym, że druga zwrotka jest naprawdę w porządku.

Wywal emotę na końcu wiersza, wszystko psuje.

Generalnie przysiądź i postaraj się lepiej dobrać słowa. Ktoś mądry na innym portalu kilka lat temu do mojego wiersza pisanego właśnie w "kakofonii uczuć" dodał mądry komentarz, który wtedy uważałam za bardzo krzywdzący: "przykro mi ale to nie jest to...belkot......oblatane klimaty i nic
nowego dla czytelnika nie wnosi...zycze weny...radzę nie pisać we wzburzeniu".

Pozdrawiam. Smile